George Bradshaw: Verskil tussen weergawes

Content deleted Content added
Voyageur (besprekings | bydraes)
Voyageur (besprekings | bydraes)
Lyn 52:
Bradshaw se spoorweggids, wat tradisioneel met 'n geel omslag verskyn het, het gaandeweg sinoniem met sy uitgewer geword. So het Victoriane en Edwardiane na enige spoorwegrooster gewoon as ''a Bradshaw'' verwys, ongeag die spoorwegmaatskappy wat dit gepubliseer het, en sonder om daarop te let of Bradshaw werklik die uitgewer daarvan was of nie.
 
Terwyl die 1841-uitgawe nog 'n skrale agt bladsye beslaan het, het dié van 1845 reeds 32 beslaan. Die gids het mettertyd steeds omvangryker geword en in 1898 946 bladsye beslaan, en was intussen ook voorsien van kaarte, afbeeldings en beskrywings van die belangrikste toeriste-aantreklikhede en historiese geboue in nedersettings wat deur teine bedien is. Interessant genoeg het die gids se uitgawenommer in April 1845 skielik van 40 tot 141 gespring. Volgens die uitgewer was dit net 'n onskuldige fout, maar daar was spekulasies dat die nommer weens kommersiële redes verander is. As 'n skynbaar lank gevestigde publikasie was die gids moontlik aantrekliker vir adverteerders. In elk geval het die uitgewer die fout in die volgende uitgawe nie reggemaak nie so datsodat dit as nommer 142 verskyn het.
 
Toe die satiriese tydskrif ''Punch'' in 1865 sy lof vir Bradshaw se publikasies uitgespreek het, het dit opgemerk dat "die mens se reusagtige intellek selde vir 'n werk van groter gebruikswaarde ingespan is". Een van Bradshaw se groot prestasies was om uiteindelik orde in die chaos te bring wat deur sowat 150 verskillende spoorwegmaatskappye, treinroetes dwarsdeur die land en 'n nouliks gekoördineerde netwerk geskep is. Enige wysiging is deur Bradshaw noukeurig gelys sodat die gids tot in die 20ste eeu as standaardwerk vir treinreinigers gevestig is.