Salem, Massachusetts: Verskil tussen weergawes
Content deleted Content added
→Geskiedenis: Skakels |
→Geskiedenis: Skakel |
||
Lyn 80:
Tot by die negentigerjare van die [[17de eeu]] het die dorp 'n aansienlike groei getoon, maar nogtans het verdeeldheid ontstaan tussen die meer landelike Salem-Dorp en die stad Salem, wat as die sake- en regterlike sentrum van die distrik Essex gedien het. Aanvanklik is net drie dorpsvroue van heksery beskuldig, tog is as gevolg van die histerie, wat oor die volgende jaar uitgebars het, altesaam 185 inwoners van heksery aangekla. Hiervan is veertien vroue en ses mans ter dood veroordeel en tereggestel, terwyl vyf ander mense in aanhouding gesterf het. Die beskuldigdes is in [[1711]] deur die deelstaat Massachusetts van alle aanklagte vrygespreek.
In die loop van die [[18de eeu]] het Salem tot 'n beduidende skeepsbou-, vissery- en handelsentrum ontwikkel, wat veral weens sy [[kabeljou]]-uitvoere na die Wes-Indiese Eilande en Europa welvarend geword het. Die belangrikste invoere was [[suiker]] en [[melasse]] van die Wes-Indiese Eilande, tee uit Sjina en [[peper]] uit [[Sumatra]] ([[Indonesië]]). Skepe uit Salem het ook na hawens in [[Afrika]], [[Rusland]], [[Japan]] en [[Australië]] geseil. Die stad se rykdom en sy groot vloot was 'n beslissende faktor in die [[Amerikaanse Rewolusionêre Oorlog]] teen die Britse heerskappy. Salem was in [[1774]] die gasheerstad van die Provinsiale Kongres, en sy handelskepe het later meer as 450 Britse skepe gekaap of gesink.
In die tydperk tussen die Rewolusie en die Oorlog van 1812 het sy invloed 'n hoogtepunt bereik, en in [[1790]] was Salem reeds die sesde grootste stad in die Verenigde State. Danksy die winsgewende handel met oorsese lande, veral die Verre Ooste en Sjina, het die plaaslike kapteins en koopmans hul statige huise in die kenmerkende [[Fedrale styl|Federale boustyl]] deur bekende argitekte soos [[Samuel McIntire]] ([[1757]]-[[1811]]) laat oprig.
|