Isoniasied: Verskil tussen weergawes

Content deleted Content added
+verw; voltooi vertaling
opd
Lyn 1:
{{Mediese vrywaringsnota|datum=OktoberMaart 20132014}}
{| align="right" border="1" cellspacing="0" cellpadding="3" style="margin: 0 0 0 0.5em; background: #FFFFFF; border-collapse: collapse; border-color: #C0C090;"
! {{chemboks opskrif}} | Isoniasied
|-
| align="centerleft" colspan="2" | [[Beeld:IndapamideIsoniazid 3d.svgpng|220px180px|Isoniasied sein chemiese3D struktuurvoorgestel]]
| align="right"| [[Beeld:Isoniazid skeletal.svg|180px|Chemiese struktuur]]
|-
! {{chemboks opskrif}} | Chemie
|-
| <!--[[IUPAC nomenklatuur|Sistematiesesistematiese naam]]
| iso-nikotiniel-hidrasien
| 4-chloro-N-(2-methyl-2,3-dihydroindol-1-yl)- 3-sulfamoyl-benzamide -->
|-
| [[Chemiese formule]]
| [[Koolstof|C]]<sub>166</sub>[[Waterstof|H]]<sub>167</sub>[[Chloor|Cl]][[Stikstof|N]]<sub>3</sub>[[Suurstof|O]]<sub>3</sub>[[Swael|S]]
|-
| Molêre massa
| 365137.835139 g/mol
|-
| Voorkoms
| wit tot geel, kristallyn
|-
| Smeltpunt
| 161
|-
| Oplosbaarheid
| 75 mg/L
|-
| CAS registernommer
| 2680754-6585-83
|-
! {{chemboks opskrif}} | Farmakokinetika
|-
| Roete van toediening
| [[Biobeskikbaarheid]]
| mondelings, intramuskulêr, intraveneus
|-
| [[Biobeskikbaarheid]]
|
|-
| [[Proteïengebonde]]
| 71weinig (0-7910%)
|-
| [[Metabolisme]]/uitskeiding
| Lewer; CYP450: 2C19, 3A4 inhibeerder
| Lewer
|-
| Eliminasie-halfleeftyd
| 0.5-1.6 uur (vinnige asetieleerders)<br> 2-5 uur (stadige asetieleerders)
| 14&ndash;18 uur
|-
| Uitskeidingsroete
| urine (primêr), ook faecies
|}
 
'''Isoniasied''', ook bekend as iso-nikotiniel-hidrasien (afgekort as INH), is 'n organiese verbinding wat die eerste-linie medikasie is vir die voorkoming en behandeling van tuberkulose is(TB). Die verbinding is reeds in die vroeë 20ste eeu ontdek, <ref>{{Cite journal|author=Meyer H, Mally J|title=On hydrazine derivatives of pyridine carbonic acids|journal=Monatshefte Chemie verwandte Teile anderer Wissenschaften|language=Duits|year=1912 | url = http://springerlink.metapress.com/content/p7145p063227623j/fulltext.pdf|issue=4 }}</ref> maar die aktiwiteit teen tuberkulose is eers in die vroeë 1950's bekendgemaak en drie farmaseutiese maatskappye het gelyktydig, maar onsuksesvol, probeer om die middel te patenteer. <ref>{{Cite journal|journal=Lancet|volume=373|issue=9670|pages=1148&ndash;1149|year=2009|title=Fourth-generation fluoroquinolones in tuberculosis|author=Hans L Riede}}</ref> Die bekendste firma hiervan is '''Roche''', wat sy weergawe, ''''Rimifon'''' in 1952 geloods het. <ref>[http://www.rocheusa.com/about/history.html Roche VSA]</ref> Die middel is aanvanklik in [[Arizona]], [[VSA|Amerika]] op die Navajo-gemeenskap van "Many Farms" getoets, danksy die bevolking se ernstige tuberkulose probleem en omrede hulle nie voorheen aan streptomisien blootgestel was nie, die belangrikste tuberkulose behandeling van daardie tyd. <ref>{{cite journal|last=Jones|first=David|title=The Health Care Experiments at Many Farms: The Navajo, Tuberculosis, and the Limits of Modern Medicine, 1952-1962|journal=Bulletin of the History of Medicine|year=2002|volume=76|issue=4|pages=749–790}}</ref> Met die bekendstelling van isoniasied is 'n moontlike kuur vir tuberkulose die eerste keer gevind.
 
Isoniasied is beskikbaar in tabletvorm, stroop, en inspuitbare vorms (binnespiers of binneaars). Dit is wêreldwyd beskikbaar, is goedkoop en word oor die algemeen goed verdra deur pasiënt. Dit word vervaardig van isonikotiniese suur, wat weer geproduseer word van 4-metielpiridien. <ref>{{Cite book|author=Shinkichi Shimizu, Nanao Watanabe, Toshiaki Kataoka, Takayuki Shoji, Nobuyuki Abe, Sinji Morishita, Hisao Ichimura|chapter=Pyridine and Pyridine Derivatives|title=Ullmann's Encyclopedia of Industrial Chemistry|year=2007|publisher=John Wiley &amp; Sons|location=New York}}</ref>