Pragmatiek (taalkunde): Verskil tussen weergawes

'''Pragmatiek''' is ʼn onderafdeling van [[taalwetenskappe|taalkunde]] wat die metodes bestudeer van hoe konteks bydra tot betekenis. Pragmatiek omvat die taalhandelingsteorie, gespreksimplikatuur, gespreksanalise en ander benaderings tot taalgedrag in [[taalfilosofie]], taalsosiologie, [[taalwetenskappe]] en [[antropologie]]. <ref name=Mey>Mey, Jacob L. (1993) ''Pragmatics: An Introduction''. Oxford: Blackwell (2nd ed. 2001).</ref> Anders as [[semantiek]], wat betekenis wat konvensioneel of "gekodeer" is in ʼn gegewe taal ondersoek, ondersoek pragmatiek hoe die oordrag van betekenis afhanklik is van nie net taalkundige kennis (bv. [[grammatika]], leksikon ens.) van die spreker en luisteraar nie, maar ook die konteks van die uiting, alle voorkennis van die betrokkenes, die afgeleide intensie van die spreker, en ander faktore. <ref>{{cite web

</ref> In die opsig verduidelik pragmatiek hoe taalgebruikers in staat is om skynbare dubbelsinnigheid te oorkom, aangesien betekenis steun op die manier, plek, tyd ens. van die uiting. <ref name=Mey/>

Die vermoë om ʼn ander spreker se bedoelde betekenis te verstaan word ''pragmatiese bevoegdheid'' genoem. <ref>Daejin Kim ''et al.'' (2002) "The Role of an Interactive Book Reading Program in the Development of Second Language Pragmatic Competence", ''The Modern Language Journal'', Vol. 86, No. 3 (Autumn, 2002), pp. 332-348</ref><ref>Masahiro Takimoto (2008) "The Effects of Deductive and Inductive Instruction on the Development of Language Learners' Pragmatic Competence", ''The Modern Language Journal'', Vol. 92, No. 3 (Fall, 2008), pp. 369-386</ref><ref>Dale April Koike (1989) "Pragmatic Competence and Adult L2 Acquisition: Speech Acts in Interlanguage", ''The Modern Language Journal'', Vol. 73, No. 3 (Autumn, 1989), pp. 279-289</ref>