Geskiedenis van die Aarde: Verskil tussen weergawes
Content deleted Content added
RSeuhs (besprekings | bydraes) |
|||
Lyn 251:
Die meeste paleoklimatoloë meen die koue periodes kan verbind word met die vorming van die superkontinent Rodinië.<ref name=Hoffman /> Omdat Rodinië om die ewenaar gesentreer was, het die tempo van [[chemiese verwering]] toegeneem en koolstofdioksied is uit die atmosfeer geneem. Omdat dié gas ’n belangrike kweekhuisgas is, het die klimaat wêreldwyd afgeneem.
Tydens die Sneeubal-Aardes was die kontinentale oppervlak bedek met [[ysgrond]], wat weer die chemiese verwering laat afneem het en dit het gelei tot die einde van die ystydperke. ’n
Die Cryogenium is gevolg deur die [[Ediacarium]]-periode, wat gekenmerk word deur die vinnige ontwikkeling van nuwe veelsellige lewensvorme.<ref>{{Cite news|url=http://www.sciencedaily.com/releases/2008/01/080103144451.htm| title=Two Explosive Evolutionary Events Shaped Early History Of Multicellular Life|newspaper=Science Daily|date=3 Januarie 2008 |accessdate=18 April 2012}}</ref> Of daar ’n verband is tussen die einde van die hewige ystydperke en die toename in die diversiteit van lewe, is nie duidelik nie, maar dit lyk of dit nie toevallig was nie. Die nuwe lewensvorme was groter en uiteenlopender as ooit. Hoewel die taksonomie van die meeste van dié lewensvorme onduidelik is, was party van hulle voorlopers van moderne lewensvorme.<ref name="Xiao">{{cite journal | last1 = Xiao | first1 = S. | last2 = Laflamme | first2 = M. | year = 2009 | title = On the eve of animal radiation: phylogeny, ecology and evolution of the Ediacara biota | url = | journal = Trends in Ecology and Evolution | volume = 24 | issue = 1| pages = 31–40 | doi = 10.1016/j.tree.2008.07.015 | pmid = 18952316 }}</ref> ’n Belangrike ontwikkeling was die ontstaan van spier- en senuweeselle. Geen van die Ediacarium-fossiele het harde dele soos skelette gehad nie. Dit het eers ontwikkel ná die grens tussen die Proterosoïese en die [[Fanerosoïkum|Fanerosoïese Eon]].
|