De Beers: Verskil tussen weergawes
Content deleted Content added
→De Beers Consolidated Mines: Verbeter |
→De Beers-monopolie: Verbeter |
||
Lyn 53:
== De Beers-monopolie ==
Na die ''Kimberley Cetral''-transaksie het Rhodes sy aandag gevestig op die Du Toitspan- en Bultfonteinmyne. Hy wou graag die beheer oor die twee myne ook kry om oorproduksie te voorkom en ook om te verhoed dat hulle in die hande van buitelandse maatskappye val. De Beers het in elk reeds belange gehad in die myne. Rhodes beluit dat hy nie hierdie keer die amalgamering strategie gaan volg nie omrede die myne relatief armer was die Kimberley- en De Beersmyn. Hy sluit 'n huurooreenkoms met die grootste maatskappy van die Du Toitspan- en Bultfonteinmyne. Hierdie maatskappye was nou verseker van 'n vaste inkomste en geen ontginningskopsere gehad nie. De Beers hetnou beheer oor die myne gehad sonder om kapitaal uit te lê. Teen 1890 het De Beers ongeveer 90% van die diamantproduksie in die Kimberleygebied gelewer en het nou feitlik oor 'n monopolie beskik. De Beers het gevolglik die produksie van 3,5 miljoen karaat in 1888 na 2,7 miljoen verminder die volgende jaar. Dit het verseker dat die pryse gestyg en toe gestabiliseet het.
De Beers kon ook nou produksiekoste verminder deur meer doeltreffende masjinerie aan te koop, eenvormige mynboumetodes te gebruik, minder mense in diens te neem en sy werkers op te lei.
In 1890 het De Beers 'n ooreenkoms met die ''Diamond Syndicate'' aangegaan om afset te konsilideer. Die sindikaat sou al sy diamante aankoop en die aankope toewys aan elke diamanthandelaar. Gevolglik het De Beers se wins gestyg van £448 000 in 1889 na £2 miljoen in 1899. Dividende uitbetaal het gestyg van £0,78 miljoen in 1890 tot £1,5 miloen in 1899.
In 1890 is die Wesseltonmyn ontdek in Kimberley. Om hierdie bedreiging die hoof te bied het De Beers in 1891 die hele stuk grond gekoop waarop die myn geleë was vir £303 000. Die myn het uit 1 115 kliems bestaan.
== Bronne ==
| |||