Kaap Arkona: Verskil tussen weergawes

Die kleiner een van Kaap Arkona se twee vuurtorings is in [[1826]] en [[1827]] volgens planne van die bekende Duitse argitek Karl Friedrich Schinkel as 'n baksteengebou opgerig en in [[1828]] in bedryf gestel. Dit is die tweede oudste vuurtoring langs die Duitse [[Oossee]]kus ná die vuurtoring van Travemünde in [[Sleeswyk-Holstein]]. Die vuurtoring het later ook as ''Schinkelturm'' ("Schinkeltoring") bekend gestaan. Die vuurtoring met sy drie verdiepings is 19,3 meter hoog en bereik 'n vuurhoogte van 60 meter bo seevlak. Sy vuur is oor 'n afstand van agt seemyl sigbaar. Die vuurtoring se kamers is as diens- en stoorkamers gebruik. Die vuurtoring is op [[31 Maart]] [[1905]] buite werking gestel.

 

 

Die voormalige peiltoring van die Duitse Vloot is in [[1927]] as 'n baksteentoring opgerig en het as radiosender gedien. Tussen [[1911]] en [[1925]] is pogings onderneem om met die uitstraling van gerigte radiogolwe 'n nuwe en destyds baanbrekende navigasiehulpmiddel beskikbaar te stel wat veral op die spoorwegveerbootlyn tussen Sassnitz en Trelleborg ([[Denemarke]]), die sogenaamde ''Königslinie'' ("Koningslyn"), gemik was. Vir hierdie doeleinde is binne die ou Slawiese Jaromarsburg groot antennevelde opgerig. Die fondamente van die seinstasie het tot vandag toe in die binnehof van die Slawiese versterking bewaar gebly. Die tegniese geriewe van die peiltoring is in [[1945]] verniel.