De Beers: Verskil tussen weergawes

Tot en met 1873 was die diamant bedryf in [[Kimberley]] totaal ongereguleerd. Diamante was op vier myne ontgin: Kimberleymyn, De Beers-plaas, Du Toitspan en Bultfontein. Op daardie stadium mag elke persoon slegs een kleim besit het maar 'n kleim kon meer as een eienaar gehad het. Almal het winste nagejaag en die aanbod het die aanvraag oorskry wat lae pryse tot gevolg gehad het. Soos daar dieper gegrawe was, het dit ook al moeiliker geword om erts na die oppervlak te bring en meer en meer kapitaal was nodig om die kleims te bedryf. Teen 1874 het die mynraad die probleme probeer oorkom deur toetelaattoe te laat dat elke persoon tien kleims mag besit. Dit het ook nie die gewenste uitwerking gehad nie en teen 1876 is die beperking opgehef. Hierdie besluit het twee groot gevolge gehad: die banke was bereid om finansiering beskikbaar te stel en die deur na internasionale geldmarkte was oop.