Kathaar: Verskil tussen weergawes

Die Kathaarse teologie het beweer dat daar 'n dualistiese kosmos bestaan, waarin die God van die Nuwe Testament as die heerser van die spirituele wêreld sy teenstander in 'n bose god ([[Demiurg]]) of Satan sou hê, wat die stoflike wêreld oorheers. Materie en ook die menslike liggaam maak deel uit van die bose, donker skepping, waarin net klein fragmente van die oorspronklike lig verborge lê.

 

[[Lêer:Cathars expelled.JPG|thumb|left|250px|Die Kathare word in die jaar 1209 uit die stad Carcassonne verdryf]]

Aangesien spirituele reinheid vir hulle nie met liggaamlikheid versoenbaar was, het die Kathare nie geglo dat die werklike, spirituele Christus van 'n vrou gebore en aan die kruis oorlede was nie.

Die oorspronklike bronne bevestig dat die Kathare sterk gekant was teen die destydse Katolieke Kerk en sy priesters, wat as korrup afgemaak is. Die Kathaarse kerk moet dan ook as 'n soort godsdienstige protesbeweging beskou word. Daar was slegs 'n klein aantal Kathaarse teoloë wat na hulself as "goeie vroue" (''bonnes femmes''), "goeie mans" (''bons hommes'') of "goeie christene" (''bons chrétiens'') verwys het (die terme ''Cathari'' of ''Perfecti'' is slegs deur die Katolieke Kerk en die Inkwisisie gebruik).

[[Lêer:Montsegur01.jpg|thumb|left|280px|Montségur]]

Die eerste Franse Kathare het in die tydperk tussen [[1012]] en [[1020]] in die provinsie [[Limousin]] verskyn. Sommige van hulle is ontdek en in die jaar [[1022]] in [[Toulouse]] gedood. Die sinodes van [[Charroux]] ([[Vienne]]) in [[1028]] en Toulouse (1028) het die groeiende Kathaarse beweging veroordeel. Tydens die 11de eeu is predikers na die distrikte van Agenais en Toulousain beroep om die Kathaarse leerstellings regstreeks te beveg. Die Kathare kon desondanks hulle magsbasis in die suide van Frankryk versterk, veral danksy die optrede van hulle beskermheer [[Willem, hertog van Akwitanië]] en ander adellikes. Die bevolking was veral beïndruk deur die ''bons hommes'' en die antiklerikale predikasies van Pieter van Bruys en Hendrik van Lausanne in die provinsie van [[Périgord]].

'n Politieke koalisie van die koning, die Noord-Franse adel en die pous het in die jaar [[1208]] tot die eerste [[kruistog]] teen die Kathare onder die leiding van [[Simon de Montfort IV]] gelei. Die massaslagting van die inwoners van [[Béziers]], waartydens meer as 20 000 mense op [[22 Julie]] [[1209]] vermoor is, behoort tot die grootste gruweldade in die Europese geskiedenis. Slegs 'n klein minderheid van die stadbewoners was aanhangers van die Kathaarse kerk, tog het die bevolking geweier om hulle uit te lewer. Een jaar later het 'n tweede massaslagting in die stad Minerve plaasgevind. Die eerste kruistog teen die Kathare het in [[1212]] geëindig.

 

 

Die Kathaarse gemeente van Montaillou en omgewing is in [[1320]] deur die inkwisisie uitgewis. Die laaste Kathaar, wat in [[1321]] verbrand is, was Guillaume Bélibaste.

Vroue kon net soos mans die ''Consolamentum'' ontvang om gered te word, alhoewel die ritus vir vroue in sommige opsigte van die manlike seremonie verskil het. Vroue moes nie deur die gelowiges aangeraak word nie, en 'n daar is dus 'n doek oor hulle gelê. Die Kathare het - volgens sommige oorlewerings - die menslike siel as manlik beskou, en by die afsterwe van 'n Perfecta is haar siel weer in sy natuurlike manlike geslag herstel. 'n ''Perfecta'' het volgens die Kathaarse teorie tot 'n geslaglose wese ontwikkel, haar gees het hom van haar liggaam losgemaak en weer bewus geword van sy oorspronklike, manlike toestand.

 

 

=== Die Vredeskus ===