Teenpous Clemens III: Verskil tussen weergawes
Content deleted Content added
k verwyder selfskakels |
→Biografie: Skakels |
||
Lyn 35:
==Biografie==
Deur die bemiddeling van keiserin Agnes, volg Wibert vir Gunther van Bamberg op as keiserlike kanselier in [[Italië]]. Koning Hendrik IV bevorder hom tot aartsbiskop van Ravenna in [[1072]]. Hy word biskop gewei deur [[Pous Alexander II]] in [[1073]]. Wibert het hom verset teen die politiek van [[Pous Gregorius VII]] en word in [[1076]] uit van sy amp onthef. In die stryd tussen pous Gregorius en koning Hendrik IV kies hy kant vir die koning en word in [[1078]] verban en geëkskommunikeer.
Die sinode van Brixen kies hom op [[25 Junie]] [[1080]] as pous. Die koning trek op na Italië maar kon eers na omtrent twee jaar Rome verower. Wibert is op [[24 Maart]] [[1084]] in die Lateraanse basiliek gekroon en het toe op sy beurt Hendrik as keiser gekroon op [[31 Maart]] [[1084]].
In Mei [[1084]] kom die [[Viking]]-koning Robert Guisard pous Gregorius te hulp. Clemens vlug na Tivoli. Die Vikings plunder [[Rome]] en Gregorius kon nie juis sy pousskap opneem nie. Clemens keer terug na Rome.<ref>Althoff, Gerd,(2006} “Heinrich IV’’ p. 194, ISBN 3-534-11273-3 </ref> Tydens die sinode van Mainz in [[April]] [[1085]] erken die Duitse biskoppe vir Clemens as die regmatige pous. Clemens herroep in [[1089]] die ekskommunikasie van Hendrik IV <ref> ‘’Decretum Wiberti vel Clementis papae’’ In Monumenta Germaniae Historica</ref> In [[1096]] word die Vikings uit Rome verdryf en Gregorius neem weer oor.
Clemens III bly aanspraak maak op die pousskap tot aan sy dood op [[8 September]] [[1100]]. Tydens sy bewind het Clemens 29 nuwe kardinale (of pseudo-kardinale) aangestel. <ref> Miranda, S., The Cardinals of the Holy Roman Church [http://www2.fiu.edu/~mirandas/consistories-xi.htm]</ref>Na sy dood kies sy aanhangers [[Teenpous Theodoricus|Theodoricus]] om hom op te volg.
| |||