Pous Julius II: Verskil tussen weergawes

{{Inligtingskas Pous

|Afrikaanse naam=Pous Julius II

|geboortenaam=Giuliano della Rovere

|termyn_begin=[[1 November]] [[1503]]

|termyn_einde=[[21 Februarie]] [[1513]]

|opvolger=[[Pous Leo X|Leo X]]

|geboortedatum=[[5 Desember]] [[1443]]

|sterfteplek=[[Rome]], [[Italië]]

|ander=Julius

'''Pous Julius II''' was die 216de [[pous]] van die [[Rooms-Katolieke Kerk]] van [[1503]] tot [[1513]]. Sy bynaam was "Il Papa Terribile" (die verskriklike pous).<ref>{{cite book|last=Blech|first=Benjamin|coauthors=Doliner, Roy.|title=The Sistene Secrets|publisher=HarperCollins Publishers|location=New York, NY|date=2008|pages=106|isbn=9780061469046}}</ref> Sy pontifikaat is gekenmerk deur 'n aggressiewe buitelandse beleid, ambisieuse bouprojekte en die bevordering van die skone kunste.

==Biografie==

'''Pous Julius II'''<ref>Julius II. (2008). Encyclopædia Britannica. Deluxe Edition. Chicago: Encyclopædia Britannica</ref> is gebore as '''Giuliano della Rovere''' op [[5 Desember]] [[1443]] in [[Albisoli]], [[Italië]]. Daar is nie eenstemmigheid oor sy geboortedatum nie. Die Catholic Hierarchy <ref>See http://www.catholic-hierarchy.org/bishop/brov.html</ref> gee 1453. Sy vader Raffaelo della Rovere stam uit 'n adellike maar verarmde familie en sy moeder Theodora Manerola was van Griekse afkoms. Hy volg sy oom Francesco della Rovere na die Franciskaners en word opgevoed in Perugia. Sy oom was die broer van [[Pous Sixtus IV]] <ref>{{citeweb|url=http://www.britannica.com/EBchecked/topic/307920/Julius-II|title= Julius II|publisher= www.britannica.com |accessdate=2009-07-6|}}</ref>. Hy sluit egter nie aan by die monnike nie en bly 'n sekuliere priester totdat hy op [[16 Oktober]] [[1471]] as biskop van Carpentras, Frankryk aangestel word, kort nadat sy oom pous geword het.

Op [[16 Desember]] [[1471]] word hy bevorder tot kardinaal met dieselfde titel as sy oom, San Pietro in Vinculi. Terwyl sy oom pous was, bekom hy groot invloed en word biskop van Lausanne van [[31 Januarie]] [[1472]] tot [[13 Januarie]] [[1473]], biskop van Catania van [[13 Januarie]] [[1473]] tot [[23 Mei]] [[1474]], aartsbiskop van Anignon van [[23 Mei]] [[1474]] tot [[11 Julie]] [[1476]], biskop van Coutances van [[11 Julie]] [[1476]] tot [[3 Desember]] [[1477]], biskop van Viviers van [[3 Desember]] [[1477]] tot [[3 Julie]] [[1478]], biskop van Mende van [[3 Julie]] [[1478]] tot [[19 April]] [[1479]], kardinaal-biskop van Sabina van [[19 April]] [[1479]] tot [[31 Januarie]] [[1483]], kardinaal-biskop van Ostia van [[31 Januarie]] [[1483]] tot [[3 November]] [[1483]], biskop van Bologna van [[3 November]] [[1483]] tot [[20 September]] [[1499]], biskop van Savona van [[20 September]] [[1499]] en biskop van Vercelli van [[24 Januarie]] [[1502]] tot [[1 November]] [[1503]] die dag toe hy pous geword het.

 

 

 

Alexander VI sterf in 1503, waarskynlik aan malaria. Della Rovere het nie Alexander se opvolger kardinaal Piccolomini van Sienna gesteun nie. Piccolomini word pous op [[8 Oktober]] [[1503]] met die naam [[Pous Pius III]]. Della Rovere kroon hom op die trappe van die Vatikaan, maar Pius sterf al na slegs ses en twintig dae in die amp.

 

 

Die naam ‘Julius’ beteken 'uit die geslag van die Juliërs'. Dit is ook die Latynse vorm van Giuliamo, die pous se doopnaam.

Op [[10 Desember]] [[1508]] sluit Julius 'n verbond met die Franse koning Lodewyk XII, die Duitse keiser Maximiliaan I en Ferdinand II koning van Aragon. Die verbond staan bekend as die Heilige Liga of as die Verbond van Cambrai (Kamerijk in Nederlands).

 

 

Die Liga se oorwinnings het gou Julius se primêre doelwitte oorskry. In die slag van Agnadello op [[14 Mei]] [[1509]] word Venesië totaal verslaan. Die Franse koning en die Duitse keiser wou nie net die pous se doelwitte bereik nie, maar ook sommer die hele Italië verower, iets wat die pous nie kon toelaat nie. Die pous het toe die Venesiërs gevra om hom teen sy voormalige bondgenote te help. Venesië se interdik word gelig op [[24 Februarie]] [[1510]] en Frankryk word onder die pouslike ban geplaas. Julius het ook vergeefs probeer om moeilikheid tussen Engeland en Frankryk te saai. Koning Lodewyk belê toe 'n sinode van Franse biskoppe in Tours in [[1510]]. Die Franse biskoppe onttrek hulle toe aan die gesag van Rome en probeer om, saam met keiser Maximiliaan, Julius af te set op [[5 November]] [[1511]]. Op [[7 November]] [[1511]] kies hulle die kardinaal Lopez de Carvajal as [[Teenpous Martinus IV]].

 

 

 

In [[1512]] is die Franse oor die Alpe teruggedryf, maar ander magte het Italië beset. Julius het wel die pouslike staat gevestig in die gebiede rondom Rome, maar was net so ver as by die begin van sy pontifikaat van die vereniging van Italië as deel van die pouslike staat, toe hy sterf aan koors in [[1513]].

===Bevordering van die kunste===

Hoewel Julius se politieke en oorlogsugtige prestasies hom seker as een van die belangrikste pouse sou laat tel, is hy ook 'n groot bevorderaar van die skone kunste en die literatuur. Hy het Rome verbeter en mooier gemaak. In [[1506]] lê hy die fondament vir die nuwe Sint Pieterskerk. Hy was 'n vriend en donateur van Bramante, Raphael en Michelangelo. Michelangelo het die Sistynse Kapel se plafon vir Julius geskilder. Die "Laocoon-groep" is op [[14 Januarie]] [[1506]] in Rome herontdek en deur die pous aangekoop vir die Vatikaanse museum.

===Persoonlikheid===

 

 

Julius was nie die eerste of enigste pous wat kinders gehad het voordat hy pous geword het nie. Sy enigste bekende dogter wat volwassenheid bereik het, was Felice della Rovere (later Felice Orsini) gebore in 1483. Pompeo Litta in sy 1833 boek "Famiglie Celebri Italiane" (Bekende Italiaanse Families) noem Felice se twee dogters Giulia en Clarice verkeerdelik dogters van Julius. Felice se ma was Lucrezia Normanni, 'n dogter uit 'n ou Romeinse geslag. Na die geboorte van Felice sorg Julius dat Lucrezia trou met Bernardino de Cupis die "maestro di casa" van Julius se neef kardinaal Girolamo Basso della Rovere.<ref>A definitive life of Felice della Rovere is in Caroline P. Murphy's ''The Pope’s Daughter: The Extraordinary Life of Felice della Rovere.'' Oxford University Press, New York. 2005</ref>

 

 

===Die kollege van kardinale===

Pous Julius het 27 kardinale aangestel in ses konsistories.

====Die konsistorie van 29 November 1503====

====Die konsistorie van 1 Desember 1505====

====Die konsistorie van 18 Desember 1506====

====Die konsistorie van Mei 1507====

====Die konsistorie van 11 September 1507====

====Die konsistorie van 10 Maart 1511====

 

===Bulle, Ensiklieke en Dekrete===

==Bibliografie==

 

==Verwysings==

 

==Eksterne skakels==

{{En-Wikisource info|Catholic Encyclopedia (1913)/Pope Julius II}}

{{Commons|Iulius II}}

 

 

==Opvolging==

{{start box}}

{{succession box | voor=Barthélémy Chuet| titel=Biskop van Lausanne | jare=1472-1473|na=Benoît de Montferrand}}

{{succession box|voor=[[Pous Pius III]]|titel=Pous (Pontifex Maximus)|jare=1503-1513|na=[[Pous Leo X]]}}

{{end box}}

 

{{pouse}}

{{teenpouse}}

{{Link FA|nl}}