Geel: Verskil tussen weergawes
Content deleted Content added
k Skoonmaak using AWB |
|||
Lyn 1:
{{kleurmonster|#ffff00}}
[[
'''Geel''' is die [[kleur]] wat opgewek word deur lig wat beide die '''L''' en '''M''' (lang- en medium-golflengte) keëlselle van die [[oog|retina]] omtrent ewe veel stimuleer, maar die '''S''' (kort-golflengte) keëlselle nie beduidend stimuleer nie. Dit wil sê, lig wat baie [[rooi]] en [[groen]] bevat, maar nie veel [[blou]] nie.<ref>{{cite book | title = Introduction to Psychology | author = James W. Kalat | isbn = 053462460X | year = 2005 | publisher = Thomson Wadsworth | page = 105 | url = http://books.google.com/books?vid=ISBN0534624626&id=AHBnar7sEIIC&pg=PA105&lpg=PA105&ots=m3Lzw8xCgQ&dq=yellow-light+long+medium+short+cones&sig=13IGJmaW6EZQPq3yadyxP5ds_QY}}</ref> Lig met 'n golflengte van 570–580 nanometer is geel aangesien die lig die regte mengsel van effens langer en korter golflengtes bevat. Geel se komplementêre kleur in terme van kleurvermenging (deur die gebruik van [[lig]]) is [[blou]].
Line 12 ⟶ 13:
|#FFFF00
|-
|[[RGB
|(255, 255, 0)
|-
Line 24 ⟶ 25:
==Variasies van geel==
[[
[[
===Elektriese geel===
Die kleurraampie regs wys een van die mees intense '''geel''' wat in die 8-bis RGB-kleurmodel verteenwoordig kan word; geel is 'n ''sekondêre'' kleur in 'n byvoegende RGB ruimte.
[[
Die gemete ligspektrum van geel pieksels op 'n tipiese rekenaarskerm is kompleks, en baie anders as die reflektansie spektrum van 'n geel voorwerp soos 'n [[piesang]].<ref>{{cite book | url = http://books.google.com/books?vid=ISBN3527405038&id=1oDOWr_yueIC&pg=PA215&lpg=PA215&ots=Jrfi5sRwoo&dq=%22measured+spectrum+of+computer+display+yellow+pixels%22&sig=vtsTKGy_bYEuMOhmf23ysJJxuvQ | title = Fundamentals of Atmospheric Radiation | author = Craig F. Bohren and Eugene E. Clothiaux |publisher = Wiley-VCH | year = 2006 | isbn = 3527405038}}</ref>
Line 41 ⟶ 42:
==Komplemente van geel==
Hunt<ref name=hunt>{{cite book | title = Measuring Color | author = J. W. G. Hunt | year = 1980 | publisher = Ellis Horwood Ltd | isbn = 0-7458-0125-0}}</ref> definieer dat "twee kleure is komplementêr as dit moontlik is om die tristimulus waardes van 'n gespesifiseerde achromatiese stimulus te reproduseer deur 'n additiewe mengsel van twee stimuli." Dit is, as twee kleure lig gemeng kan word om 'n spesifieke wit (achromatiese, nie-gekleurde) lig te produseer, is die kleure van die twee ligte komplementêr. Die definisie beperk egter nie watter weergawe wit gespesifiseer sal word nie. In die [[19de eeu]] het die wetenskaplikes Grassmann en Helmholtz eksperimente uitgevoer waarin hulle tot die gevolgtrekking kom dit moeilk is om 'n goeie komplement vir spektrale geel te vind, maar dat die resultaat [[indigo]] was, dit wil sê, 'n golflengte wat vandag se kleurwetenskaplikes [[violet (kleur)|violet]] sou noem. Helmholtz sê "Geel en indigo-blou" is komplemente.<ref>{{cite book | title = Physiological Optics | author = Hermann von Helmholtz | publisher = Dover | year = 1924}}</ref> Grassman rekonstrueer Newton se kategorie grens in terme van golflengtes en sê "Hierdie indigo val dus binne die perke van kleur waartussen, volgens Helmholtz, die komplementêre kleur van geel lê."<ref>{{cite journal | title = Theory of Compound Colors | author = Hermann Günter Grassman | journal = Philosophical Magazine | volume = Vol. 4 | year = 1854 | pages = 254–264 }}</ref> Newton se eie kleursirkel het geel direk oorkant die grens tussen indigo en violet geplaas. Hierdie resultate, dat die komplement van geel 'n golflengte korter as 450
▲Hunt<ref name=hunt>{{cite book | title = Measuring Color | author = J. W. G. Hunt | year = 1980 | publisher = Ellis Horwood Ltd | isbn = 0-7458-0125-0}}</ref> definieer dat "twee kleure is komplementêr as dit moontlik is om die tristimulus waardes van 'n gespesifiseerde achromatiese stimulus te reproduseer deur 'n additiewe mengsel van twee stimuli." Dit is, as twee kleure lig gemeng kan word om 'n spesifieke wit (achromatiese, nie-gekleurde) lig te produseer, is die kleure van die twee ligte komplementêr. Die definisie beperk egter nie watter weergawe wit gespesifiseer sal word nie. In die [[19de eeu]] het die wetenskaplikes Grassmann en Helmholtz eksperimente uitgevoer waarin hulle tot die gevolgtrekking kom dit moeilk is om 'n goeie komplement vir spektrale geel te vind, maar dat die resultaat [[indigo]] was, dit wil sê, 'n golflengte wat vandag se kleurwetenskaplikes [[violet (kleur)|violet]] sou noem. Helmholtz sê "Geel en indigo-blou" is komplemente.<ref>{{cite book | title = Physiological Optics | author = Hermann von Helmholtz | publisher = Dover | year = 1924}}</ref> Grassman rekonstrueer Newton se kategorie grens in terme van golflengtes en sê "Hierdie indigo val dus binne die perke van kleur waartussen, volgens Helmholtz, die komplementêre kleur van geel lê."<ref>{{cite journal | title = Theory of Compound Colors | author = Hermann Günter Grassman | journal = Philosophical Magazine | volume = Vol. 4 | year = 1854 | pages = 254–264 }}</ref> Newton se eie kleursirkel het geel direk oorkant die grens tussen indigo en violet geplaas. Hierdie resultate, dat die komplement van geel 'n golflengte korter as 450 nm is, kan afgelei word van die moderne [[CIE 1931]] stelsel van ''colorimetry'' as daar aangeneem word dat geel omtrent 580 nm of korter golflengte, en die gespesifiseerde wit is die kleur van 'n swartliggaamuitstraler met temperatuur 2800 [[kelvin|K]] of laer is (dit is, die wit van 'n gewone gloeilamp). Meer tipies, met 'n daglig-gekleurde wit van omtrent 5000 tot 6000 K, sal die komplement van geel in die blou golflengte bereik wees, wat die standaard moderne antwoord vir die komplement van geel is.
== Sien ook ==
| |||