Paulus van Tarsus: Verskil tussen weergawes

Content deleted Content added
Skakel
JMK (besprekings | bydraes)
formaat
Lyn 2:
'''Paulus van Tarsus''', ook bekend as '''Paulus die Apostel''', die '''Apostel Paulus''', en '''Sint Paulus''', ([[Grieks]]: Σαούλ -(''Saul''), Σαῦλος (''Saulos''), en Παῦλος (''Paulos''); [[Latyn]]: ''Paulus'' of ''Paullus''; [[Hebreeus]]: שאול התרסי ''Šaʾul HaTarsi'' (''Saul van Tarsus'')<ref>[[Bauer lexicon]]; Handelinge 13:9, uit "The New Testament of Our Lord and Saviour Jesus Christ: Volgens die [[Textus Receptus|Ontvange Griekse teks]]" (University Press, Cambridge 1876)</ref> (c. 5 - c. 67 n.C.),<ref name="Harris, p. 411">Harris, p. 411</ref> was 'n [[Judaisme|Jood]]<ref name=BritSP>[[Encyclopedia Britannica]], alhoewel hy by wyse van geboorte Romeins was (Hand. 22:24-29), Paul the Apostle, 2008, O.Ed.</ref> wat na homself verwys het as die "[[Apostel (Christen)|Apostel]] aan die [[Heidene]]". ([[Brief aan die Romeine|Rom]]. 11:13) Volgens die [[Handelinge|Handelinge van die Apostels]], het sy bekering tot geloof in Jesus plaasgevind in 'n diepsinnige lewensveranderende ervaring op die pad na [[Damaskus]]. Saam met [[Simon Petrus]] en Jakobus, word hy beskou as onder die belangrikste vroeë Christenleiers.<ref>"The Canon Debate," redakteure McDonald & Sanders, 2002, hoofstuk 32, bladsy 577, deur James D.G. Dunn: "Jakobus die broer van Jesus, en Paulus, die ander twee mees prominente leiersfigure (benewens [[Simon Petrus]]) in die eerste-eeuse Christendom"</ref> Hy was ook 'n Romeinse burger — 'n bevoegdheid wat aan hom 'n bevoorregte regstatus verleen het rakende wette, eiendom en owerheidsgesag.<ref name=BritSP/><ref>Handelinge 22:24-29</ref>
 
[[Sendbriewe van Paulus|Dertien sendbriewe]] in die [[Nuwe Testament]] word aan Paulus toegeskryf. In sekere hiervan word na verdere sendbriewe verwys, wat nie in die Bybel voorkom nie, soos 'n [[Laodikea aan die Lykos|Laodiseaanse]] sendbrief. ([[Kolossense|Kol]]. 4:1) [[Outeurskap van die sendbriewe van Paulus|Sy outeurskap]] word by ses van die dertien sendbriewe bevraagteken deur sommige geleerdes,<ref name="ReferenceA"/> terwyl wyd beweer word dat drie daarvan nie sy werk is nie.<ref>Ehrman 2004:385</ref> Paulus se invloed op Christelike denke was wellig meer betekenisvol as enige ander Nuwe Testamentiese outeur.<ref name="ReferenceA">''Oxford Dictionary of the Christian Church'' red. F.L. Lucas (Oxford) inskrywing: Paul</ref> [[Augustinus van Hippo]] het Paulus se verklaring, dat [[verlossing]] gebaseer is op geloof en nie goeie werke nie, verder ontwikkel.<ref name="ReferenceA"/> [[Martin Luther]] se vertolking van Paulus se briewe was eweneens die sterk dryfkrag agter sy lering van ''sola fide''.
 
Paulus se bekering het die verloop van sy lewe dramaties beïnvloed. Deur sy aktiwiteite en geskrifte, het sy geloof uiteindelik godsdienstige geloof regdeur die Mediterreense streek beïnvloed. Sy leierskap, invloed en nalatenskap het gelei tot die stigting van gemeenskappe, oorwegend onder die heidene, wat wel die Judaïese "morele kode" eerbiedig het, maar die "rituele" verpligtinge van die Mosaïese wet verslap of afgeskaf het, gebaseer op die lewe en werke van Jesus Christus en die Nuwe Verbond. Hierdie gemeenskappe het uiteindelik aangegroei tot die vroeë [[Christendom]].