Magneetsweeftrein: Verskil tussen weergawes
Content deleted Content added
→Duitsland: Spelfout |
|||
Lyn 12:
Reeds in die jaar [[1922]] het die Duitse ingenieur Hermann Kemper met die ontwikkeling van tegnologieë vir 'n magneetsweeftrein begin. Op [[14 Augustus]] [[1934]] is die Rykspatent 643 316 vir die tegnologie van elektromagnetiese sweefvoertuie aan hom verleen. Aanvanklik is die bou van 'n toetslyn vir hoëspoedtreine oorweeg, maar weens die uitbreek van die [[Tweede Wêreldoorlog]] is hierdie planne uiteindelik nie geïmplementeer nie.
Eers in [[1969]] het die Wes-Duitse regering die Transrapid-ontwerp vir 'n magneetsweeftrein, wat deur die Duitse maatskappy Thyssen ontwikkel is, goedgekeur. Die eerste magneetsweeftrein, wat ook passasiers kon vervoer, die magneetsweef-toetsvoertuig ''Transrapid 2'', is op [[11 Oktober]] [[1971]] deur die Wes-Duitse maatskappy Messerschmitt-Bölkow-Blohm (MBB) in München-Allach aan die publiek bekend gestel. Die Wes-Duitse regering het die projek van 'n magneetsweeftrein nou amptelik begin bevorder, en in [[1973]] het die natuurkundiges Götz Heidelberg en professor Herbert Weh aan die Tegniese Universiteit van Braunschweig die ontwerp van 'n hoësnelheidsmagneetsweef-toetslyn weer
In [[1979]] is gedurende die Internasionale Vervoertentoonstelling IVA in [[Hamburg]] die eerste magneetsweeftrein, wat ook vir die vervoer van passasiers toegelaat is, bekend gestel. Die trein het vervolgens in Hamburg gery en sowat 50 000 passasiers teen 'n reissnelheid van 50 kilometer per uur vervoer. Die eerste toetslyn met 'n lengte van 31,5 kilometer is vanaf [[1980]] in die Wes-Duitse streek Eemsland opgerig en in [[1984]] in bedryf gestel. 'n Tweede lyn met 'n lengte van 1,6 kilometer is in [[Berlyn]] gebou. Hierdie sogenaamde ''M-Bahn'' was aanvanklik as 'n openbare vervoerstelsel beplan, sy lyn is egter ná die Duitse hereniging vir die heroprigting van 'n voormalige moltreinlyn benodig en die projek derhalwe in [[1992]] gestaak.
| |||