Marcus Antonius: Verskil tussen weergawes

Content deleted Content added
JMK (besprekings | bydraes)
vertaal uit en
 
JMK (besprekings | bydraes)
kNo edit summary
Lyn 1:
[[Beeld:M Antonius modified.png|250px|right|thumb|Borsbeeld van Marcus Antonius in die [[Vatikaanstad]]]]
'''Marcus Antonius''' ([[Latyn]]: M·ANTONIVS·M·F·M·N, oftewel ''Marcus Antonius Marci Filius Marci Nepos'', d.w.s. "Marcus Antonius, seun van Marcus, kleinseun van Marcus") (14 Januarie, {{nowrap|83 v.C. –}} 1 Augustus, 30 v.C.) was 'n [[Romeinse Republiek|Romeinse]] politikus en generaal wat 'n deurslaggewende rol gespeel het in die transformasie van die [[Romeinse Republiek]] van 'n [[oligargie]] na die [[Outokrasie|outokratiese]] [[Romeinse Ryk]].
 
Antonius was 'n belangrike ondersteuner van en militêre aanvoerder vir [[Julius Caesar]] tydens sy [[Galliese Oorlog|verowering van Gallië]] en die [[Caesar se burgeroorlog|burgeroorlog]] daarop. Caesar het Antonius as die administrateur van Italië aangestel terwyl hy sy politieke teëstanders in Griekeland, Noord-Africa en Spanje ondergesit het. Na die [[sluipmoord op Julius Caesar]] in 44 v.C., het Antonius sy kragte saamgesnoer met [[Marcus Lepidus]], een van Caesar se generaals, en Caesar se aangenome seun [[Augustus|Octavianus]] in 'n diktatoriale driemanskap wat die [[Tweede Triumviraat]] genoem word. Die Triumviraat het die strydmagte van Caesar se sluipmoordenaars, die [[Liberatores]], in 42 v.C. in die [[Veldslag van Philippi]] verslaan en die regering van die Republiek onder mekaar verdeel. Rome se oostelike provinsies is aan Antonius toegedeel, insluitend [[Ptolemeïese Egipte]] met [[Kleopatra]] as koningin, wat aan Rome onderhorig was, en die bevel oor die [[Romeins-Parthiese oorloë|Roomse oorlog teen Parthië]].