Pous Damasus I: Verskil tussen weergawes

Content deleted Content added
Hansjoseph (besprekings | bydraes)
Hansjoseph (besprekings | bydraes)
Lyn 21:
 
==Pontifikaat==
Aanhangers van [[Pous Liberius]] het die diaken [[Teenpous Ursinus|Ursinus]] as [[Teenpous]] gekies en geweld en bloedvergieting gebruik om te probeer om hom op die troon van [[Petrus|St. Pieter]] te plaas. Die [[stadsprefek]] van [[Rome]] [[Vettius Agorius Praetextatus]] het Damasus as die wettige [[Pous]] erken en [[Teenpous Ursinus|Ursinus]] na [[KeuleKeulen]] verban. [[Teenpous Ursinus|Ursinus]] is later toegelaat om na [[Milaan]] terug te keer, maar hy is verbied om naby [[Rome]] te kom. Die [[Teenpous]] het volgehou om Damasus te bekamp en self ‘n klag van owerspel teen hom gebring in [[378]], maar Damasus is deur keiser [[Gratianus]] vrygespreek asook deur deur ‘n sinode van 44 biskoppe wat in [[Rome]] plaasgevind het en waar sy aanklaers geëkskommuniseer is. Baie mense in die heidense en Christen gemeenskap het Damasus gesien as ‘n man met meer wêreldse ambisie as herderlike eienskappe. Sy vermaaklikheidsin was berug weens sy uitspattigheid. Sy kritici het hom “die vroumense se oorblaser” genoem.
 
Pous Damasus het die [[Rooms-Katolieke Kerk|Roomse geloof]] sterk verdedig. Tydens twee sinodes in [[Rome]] in [[368]] en [[369]] het hy [[Apollinarisme]] en [[Masedonianisme]] veroordeel en hy het ook gesante gestuur na die [[Raad van Konstantinopel]] in [[381]] wat teen die ketterye betoog het. Tydens die sinode van [[Rome]] in [[369]] is [[Auxentius]], die [[Arius|Ariaanse]] biskop van [[Milaan]] afgeset, maar hy het aangebly tot sy dood in [[374]] toe hy opgevolg is deur [[Ambrosius|St. Ambrosius]]. Die ketter [[Priscillian]], wat deur die [[Raad van Saragossa]] in [[380]] veroordeel is, het vergeefs probeer appelleer by Damasus.