Humanitas: Verskil tussen weergawes
Content deleted Content added
JMK (besprekings | bydraes) kNo edit summary |
JMK (besprekings | bydraes) kNo edit summary |
||
Lyn 2:
==Klassieke oorsprong==
Die woord '''''humanitas''''' is deur [[Cicero]] gebruik om die vorming van 'n ideale spreker (orator) wat na sy mening [[Opvoeding|opgevoed]] moes wees om oor 'n versameling van karakterdeugde te beskik wat geskik is vir 'n aktiewe lewe of publieke diens; dit sou naamlik 'n grondslag van geleerdheid insluit wat opgedoen sou word uit die bestudering van ''bonae litterae'' ("goeie briewe", d.i., klassieke literatuur, veral digkuns), wat asmede 'n bron van voorgesette verfyndheid en genoeglikheid sou wees in vryetyd en ontspanning, van jou jeug af tot in bejaardheid en tydens slegte en goeie welstand.<ref>Die woord word ook gevind by ander Latynse skrywers van die klassieke era. Byvoorbeeld verskyn ''cultus atque humanitas'' (“kultuur en menslikheid"), in die sin van "beskawing", in die [http://etext.lib.virginia.edu/etcbin/toccer-new2?id=CaeComm.sgm&images=images/modeng&data=/texts/english/modeng/parsed&tag=public&part=1&division=div2 openingsinne] van [[Julius Caesar]] se [[Galliese oorloë]] (par. 1.1), waar Caesar die Belgae-stamgroep aanprys as die manhaftigste, omdat hulle die verste woon van geromaniseerde suid-Frankryk ([[Provence]]). Dit word ook vyf keer aangetref in die ''[[Rhetorica ad Herennium]]'', wat eeuelank foutiewelik aan Cicero toegeskryf is. Die konsep is nietemin die duidelikste deur Cicero uiteengesit, wat die woord 299 keer aanwend, om sowat die helfte van die 463 voorvalle uit te maak onder al die klassieke Latynse skrywers tesame. Kyk [http://www.tulliana.eu/documenti/Oniga_Humanitas.pdf Renato Oniga, "Humanitas"] in ''Tulliana'' (2009) II. Cicero het die konsep van ''humanitas'' afgelei van die Grieks ''[[
[[Plinius die jongere]] het ''humanitas'' gedefinieer as die vermoë om jou minderes tot goedgesindheid aan te spoor sonder dat die hoëlui aanstoot neem (Ep. IX, 5).
|