De Beers: Verskil tussen weergawes

Content deleted Content added
Verbeter
Lyn 31:
 
== Agtergrond ==
Tot en met 1873 was die diamant bedryf in [[Kimberley]] totaal ongereguleerd. Diamante is op vier myne ontgin: Kimberleymyn, [[De Beer-broers|De Beers-plaas]], Du Toitspan en Bultfontein. Destyds mag elke persoon slegs een kleim besit het maar 'n kleim kon meer as een eienaar gehad het. Almal het winste nagejaag en die aanbod het die aanvraag oorskry wat lae pryse tot gevolg gehad het. Namate daar dieper gegrawe is, het dit ook ál moeiliker geword om erts na die oppervlak te bring en ál meer kapitaal was nodig om die kleims te bedryf. Teen 1874 het die mynraad die probleme probeer oorkom deur toe te laat dat elke persoon tien kleims besit. Dit het ook nie die gewenste uitwerking gehad nie en teen 1876 is die beperking opgehef. Hierdie besluit het twee groot gevolge gehad: die banke was bereid om finansiering beskikbaar te stel en die deur na internasionale geldmarkte was oop.
 
Teen 1879 was daar reeds 12 maatskappye in Kimberley wat oor kapitaal van £ 2 000 000 beskik het en teen 1880 was daar 71 maatskappye met £ 8 000 000 tot hul beskikking. Die gevolg hiervan was dat dit die einde van die solo-delwer was. Delwers het hulle kleims aan maatskappye verkoop en dan die droë delwerye verlaat of direkteure van die maatskappye geword.