Jules Porgès: Verskil tussen weergawes
Content deleted Content added
kNo edit summary |
→Lewe: Skakel |
||
Lyn 36:
Porgès het al vroeg die belangrikheid van Suid-Afrika se diamantvelde besef en in [[1873]] twee van sy jonger personeellede, [[Alfred Beit]] en Julius Wernher, as verteenwoordigers van sy onderneming na Suid-Afrika gestuur om diamante te koop. Wernher was baie suksesvol in die bedryf. Porgès het self in [[1876]] in [[Kimberley]] aangekom en hul werk voortgesit deur die konsolidasie van kleims, die finansiering van transaksies en die bemarking van stene waardeur sy onderneming ''Compagnie Française de Diamant du Cap de Bonne Espérance'' 'n noemenswaardige aandeel aan die Kimberley-myn verkry het. Danksy Porgès se Franse sakebetrekkinge is aandele van Suid-Afrikaanse mynboumaatskappye op die Paryse effektebeurs gehandel. In 1880 het Beit en Wernher sakevennote in ''Jules Porgès & Co.'' geword.
Porgès het die voordele besef wat [[Cecil John Rhodes|Cecil Rhodes]] se pogings om mynbelange te konsolideer ingehou het en sy ''Compagnie Française'' in [[1887]] aan ''[[De Beers|De Beers Consolidated Mines]]'' verkoop. Hy het ook 'n beslissende rol in die onderhandelinge tussen [[Barney Barnato]] en Rhodes gespeel wat Rhodes in staat gestel het om Barnato se aandele aan die Kimberley-gebaseerde ''Central Mining Company'' te koop.
Met die ontdekking van goud in Suid-Afrika, in [[Barberton]] en later aan die [[Witwatersrand]], het Porgès sy aandag op die goudmynbou gevestig en aandele aan baie kleims in Johannesburg en in die omgewing gekoop en die finansiële strukture ontwikkel wat hulle ontginning moontlik gemaak het. Saam met Beit en Wernher asook ander vennote, waaronder Hermann Eckstein en Eduard Lippert, het hy die mynbou- en finansgroep ''Corner House'' gestig. Die maatskappy se naam was nie net 'n verwysing na die ligging van sy hoofkwartier by 'n hoek van Markplein in Johannesburg nie, maar ook 'n sinspeling op Hermann Eckstein se Duitse van wat "hoeksteen" beteken.
| |||