Helen Keller: Verskil tussen weergawes

Content deleted Content added
k Wysigings deur 12.24.108.56 teruggerol na laaste weergawe deur Addbot
+ Inligtingskas
Lyn 1:
{{Inligtingskas Persoon
<!--[[Lêer:Helen_KellerA.jpg|thumb|right|Helen Keller]]-->
| naam = Helen Keller
'''Helen Keller''', ([[27 Junie]] [[1880]] - [[1 Junie]] [[1968]]) Gestremde Amerikaanse outeur en lektor.
| bynaam =
| beeld = Hellen Keller circa 1920.jpg
| beeldbeskrywing =
| onderskrif = Helen Keller omstreeks 1920
| geboortenaam =
| geboortedatum = [[27 Junie]] [[1880]]
| geboorteplek = Tuscumbia, [[Alabama]]
| sterfdatum = {{SDEO|1880|6|27|1968|6|1}}
| sterfteplek = Easton, [[Connecticut]]
| ouers = Arthur H. Keller en Kate Adams
| titel =
| nasionaliteit = {{vlagland|Verenigde State}}
| beroep = Skrywer, politieke aktivis, dosent
| ander =
| bekend =
| salaris =
| termyn =
| voorganger =
| opvolger =
| eerbewyse =
| party =
| religie =
| huweliksmaat =
| kinders =
| webblad =
| handtekening = Helen keller signature.svg
}}
 
'''Helen Keller''', ([[27 Junie]] [[1880]] - [[1 Junie]] [[1968]]) Gestremdewas 'n gestremde Amerikaanse outeur en lektor.
== Belangrikste prestasies ==
 
== Belangrikste prestasies ==
Helen Keller het op die ouderdom van negentien maande blind en [[doofstom]] geword ná 'n ernstige siekte, maar het met die hulp van haar onderwyser, [[Anne Sullivan]], mettertyd daarin geslaag om suksesvol te kommunikeer en selfs akademies te slaag. Ná haar graduering het sy aangekondig dat haar lewenstaak sou wees om blinde en dowe persone te help. In 1913 het sy, op aandrang van die Amerikaanse Stigting vir die Blindes, lesings regoor die wêreld begin gee.
 
Helen en Anne het die volgende jaar met toere begin waar hulle lesings oor Helen se ondervindinge en riglyne aan blinde en doofstom persone gegee het. Anne het Helen se lesings en praatjies sin vir sin aan die gehoor geïnterpreteer. Dit is dan deur vrae-en-antwoordsessies opgevolg. Hulle het lande met 'n hoë blindheidsyfer besoek en Helen het 'n aantal boeke en artikels geskryf.
Haar pogings om die behandeling van blinde en dowe persone te verbeter, was suksesvol en gestremdheid word vandag nie meer beskou as 'n geestelike versteuring nie.
 
Regdeur haar lewe het Helen haarself beskou as 'n "wêreldburger". Sy het 35 lande op vyf verskillende vastelande gedurende [[1939]]-[[1957]] besoek. Sy was een van die kragtigste simbole van deursetting, geloof, moedigheid en aanvaarding in die geskiedenis van die mensdom. Sy het ook 'n groot rol daarin gespeel om die wêreld se aandag te vestig op die probleme van blinde en doofstom persone en die behoefte aan voorkomende maatreëls.
 
Helen Keller het veelvuldige toekennings ontvang, insluitende ere-universiteitsgrade, die Lions Humanitêre Prys en die Presidensiële Vryheidsmedalje. Sy het ook 14 boeke in haar leeftyd gepubliseer.
 
== Lewensgeskiedenis ==
[[Lêer:Helenkellerannesullivan1898.jpg|thumbduimnael|rightlinks|Helen Keller, links, saam met Anne Sullivan in 1898]]
Helen Keller is op 27 Junie 1880 in Tuscumbia, [[Alabama]], in die VSA gebore. Op die ouderdom van negentien maande het sy doofstom en blind geword as gevolg van 'n baie ernstige siekte. Helen het 'n baie moeilike kind geword. Sy het heeldag geskree en het vreeslike woede-uitbarstings gehad.
 
Op sesjarige ouderdom het haar ouers haar na 'n spesialis in Baltimore geneem wat al sukses met 'n ander kind in soortgelyke omstandighede gehad het. Hy het egter bevestig dat Helen nooit weer sou sien of hoor nie, maar het hulle gemaan om nie moed te verloor nie.
 
Hy het hulle na [[Alexander Graham Bell]] - die uitvinder van die [[telefoon]] - verwys, wat onderrig aan dowe kinders gegee het. Bell het voorgestel dat die Kellers aan Michael Anagnos, die direkteur van die Perkins-instituut en die Massachusetts-inrigting vir Blindes, geskryf en hom gevra om 'n geskikte onderwyser vir Helen te probeer vind. Nadat hy Helen se situasie en omstandighede in oënskou geneem het, het hy een van sy voormalige studente, Anne Sullivan, aanbeveel.
 
Sulllivan het grotendeels haar sig op vyfjarige ouderdom verloor. In Oktober 1880 het sy met haar onderrig aan die Perkins-instituut begin. Ná operasies op albei oë het sy genoeg van haar sig herwin om vir kort tydjies normaal gedrukte woorde te kon lees.
 
In 1887 het Anne vir Helen begin onderrig. Sy het onmiddellik begin om vir Helen te leer om met haar vingers te spel. Binne enkele maande het sy geleer om voorwerpe te betas en dan te identifiseer met woorde wat sy op haar palm uitgespel het, om sinne te lees op haar palm en haar eie sinne te konstrueer. Haar vermoë om te leer was verbasend goed. Dit was nie lank nie, toe begin Anne vir Helen leer lees - eers met uitstaande letters en daarna met braille. Sy het ook geleer om te skryf met 'n gewone sowel as 'n braille-tikmasjien.
Op tienjarige ouderdom het Helen onder leiding van Sarah Fuller by die Horace Mann-skool vir Dowes in [[Boston]] begin leer om te praat. Alhoewel sy geleer het om te verstaan wat iemand sê deur haar vinger op sy lippe en keel te sit terwyl die persoon die woorde aaneenlopend uitspel, was haar pogings om te praat onsuksesvol.
 
In 1894 het hulle John Wright en dr Thomas Humason ontmoet, wat beplan het om 'n skool in [[New York]] te stig om dowe persone te leer praat. Helen en Anne was baie opgewonde hieroor en het hulle by die Wright-Humason-skool vir Dowes ingeskryf. Ongelukkig het dít ook nie gehelp nie en het Helen se spraak nooit verbeter nie. Daar is later uitgevind dat dit toegeskryf kon word aan die feit dat Helen se stembande nooit ten volle geoefen was voordat sy haar spraak verloor het nie.
 
In 1896 het Helen by die Cambridge-skool vir Jongmeisies onderrig begin ontvang en in 1900 het sy haar by die Radcliff-kollege ingeskryf. Daarmee het sy die eerste blind-en-doofstom persoon geword om haar by 'n sekondêre skool vir hoër onderrig in te skryf. Die lewe by Radcliff-kollege was vir sowel Helen as Anne baie moeilik. Die groot hoeveelheid werk het ook daartoe gelei dat Anne se oë vinnig begin agteruitgaan het.
 
Gedurende haar tydperk by Radcliff-kollege het Helen haar lewensverhaal begin skryf. Sy het in braille sowel as op 'n gewone tikmasjien geskryf. Op 28 Junie 1904 het Helen aan die Radcliff-kollege gegradueer en het sodoende die eerste blind-en-doofstom persoon met 'n graad in die skone kunste geword.
 
Met die hulp van haar onderwyser, Anne Sullivan, het Helen Keller die eerste blind-en-dowe persoon geword wat doeltreffend met die wêreld kon kommunikeer. Op agtjarige ouderdom het sy reeds 'n internasionaal beroemde en geliefde figuur geword. Helen en Anne het lesings vir blinde en doofstom persone regoor die wêreld gehou.
 
Op 20 Oktober 1936 is Anne Sullivan oorlede en Helen het saam met Polly - hul assistent - na Arcan Ridge in [[Connecticut]] verhuis, waar Helen die res van haar lewe sou deurbring.
 
In Oktober 1961 - ná 'n reeks beroerte-aanvalle - het sy haar openbare optredes gestaak en het sy die res van haar lewe versorging in haar huis in Arcan Ridge ontvang. Op 1 Junie 1968 is sy vreedsaam in haar slaap oorlede. Sy is veras in Bridgeport, Connecticut, en haar roudiens is by die Nasionale Katedraal in [[Washington, D.C. ]] gehou. Haar as is later langs dié van Anne Sullivan en Polly Thomson gestrooi.
 
[[Kategorie{{DEFAULTSORT:Amerikaanse skrywers|Keller, Helen]]}}
[[Kategorie:Amerikaanse skrywers]]