Chris Heunis: Verskil tussen weergawes
Nuwe artikel |
(Geen verskil)
|
Wysiging soos op 22:56, 7 Januarie 2015
Jan Christiaan 'Chris' Heunis (20 April 1927 – 27 Januarie 2006[1]) was 'n Suid-Afrikaanse regter, politikus, lid van die Nasionale Party en kabinetslid in die regering van John Vorster en Pieter Willem Botha.
| Jan Christiaan Heunis | |
Waarnemende Staatspresident van Suid-Afrika
| |
| Ampstermyn 19 Januarie 1989 – 15 Maart 1989 | |
Minister van Grondwetlike Ontwikkeling
| |
|---|---|
| Ampstermyn 1982 – 1989 | |
| President | Frederik Willem de Klerk |
| Voorafgegaan deur | Nuwe amp |
| Opgevolg deur | Gerrit Viljoen |
Minister van Binnelandse Sake
| |
| Ampstermyn 1980 – 1982 | |
| Eerste minister | Pieter Willem Botha |
| Voorafgegaan deur | Alwyn Schlebusch |
| Opgevolg deur | Frederik Willem de Klerk |
Minister van Vervoer
| |
| Ampstermyn Februarie 1979 – Junie 1979 | |
| Voorafgegaan deur | Lourens Muller |
| Opgevolg deur | Hendrik S. Schoeman |
Minister van die Omgewing
| |
| Ampstermyn November 1978 – Junie 1979 | |
| Voorafgegaan deur | Schalk van der Merwe |
| Opgevolg deur | Frederik Willem de Klerk |
Persoonlike besonderhede
| |
| Gebore | 20 April 1927 Uniondale, Unie van Suid-Afrika |
| Sterf | 27 Januarie 2006 (op 78) Somerset-Wes, Suid-Afrika |
| Politieke party | Nasionale Party |
Hy is in 1927 in Uniondale[2] in die Kaapprovinsie (tans Wes-Kaap) gebore. Na bestudering in George, het hy sy studies in regte voortgesit en het in 1951 'n prokureur geword. Op dieselfde tyd het hy 'n politieke loopbaan begin en die hoof van die Nasionale Party in die George-distrik en 'n lid van die munisipale raad geword. In 1959 is hy in die provinsiale raad verkies.
Heunis is in 1970 in die Volksraad van Suid-Afrika verkies en het in 1974 minister van Indiese sake en toerisme in die regering van John Vorster geword. In 1975 het hy minister van ekonomiese sake geword. In 1979, as lid van PW Botha se regering, het hy deelgeneem in die opstelling van 'n nuwe grondwet, en in 1982 het hy minister van grondwetlike hervorming geword. In hierdie rol het hy die Driekamerparlement voorgestel en die stemreg tot Kleurlinge en Indiërs in aparte kamers van die Suid-Afrikaanse Parlement gegee. Hy het die leier van die Werkersparty, Allan Hendrickse, oortuig om met hierdie hervorming saam te stem.
Gedurende hierdie tyd het hy aan vertroulike informele onderhoude in Port Elizabeth tussen twee NP-verteenwoordigers en twee verteenwoordigers van die ANC deelgeneem. In September 1986 is Heunis eenparig tot leier van die NP in die Kaapprovinsie gekies en het hierdie pos van president PW Botha oorgeneem.
In die begin van 1989[3] het hy die amp as staatspresident vir die interim van 100 dae toe Pieter Botha 'n serebrale opeenhoping gedoen het, aangeneem. Hy was een van die kandidate vir die leierskap van die Nasionale Party, saam met Pik Botha, Barend du Plessis en Frederik Willem de Klerk, maar is in die tweede ronde van die verkiesings geslaan. Hy vermy 'n nederlaag in die verkiesing van 1987, waarin hy 'n uitdaging van die voormalige NP-LP en diplomaat Denis Worrall in die gesig gestaar het, maar het die sitplek met 39 stemme behou.
Later, nadat Heunis van die politieke lewe afgetree het, en nie aan die verkiesings van 1989 deelgeneem het nie, het hy teruggekeer na sy regspraktyk in Somerset-Wes met sy seun Jakkie Heunis. Hy ontvang 'n eredoktorsgraad in filosofie van die Universiteit Stellenbosch, ere-luitenant-kolonel van die polisie, ere-burger van George en die Grand Cordon van die orde van die Republiek van Sjina. Hy was pa van vier seuns en een meisie. Hy is in Januarie 2006 in Somerset-Wes na 'n lang siekbed dood.
Verwysings
- ↑ "Index He–Hn". Rulers.org. Besoek op 12 Oktober 2012.
- ↑ "Chris Heunis dies | Opinion | Mail & Guardian". Mg.co.za. 28 Januarie 2006. Besoek op 12 Oktober 2012.
- ↑ "Chris Heunis is appointed acting president | South African History Online". Sahistory.org.za. 19 Januarie 1989. Besoek op 12 Oktober 2012.
Eksterne skakels
 | Hierdie artikel omtrent ’n Suid-Afrikaanse politikus is ’n saadjie. Jy kan Wikipedia help deur dit uit te brei. |
| Voorafgegaan deur Nuwe amp |
Minister van Grondwetlike Ontwikkeling 1982–1989 |
Opgevolg deur Gerrit Viljoen |
| Voorafgegaan deur Alwyn Schlebusch |
Minister van Binnelandse Sake 1980–1982 |
Opgevolg deur Frederik Willem de Klerk |
| Voorafgegaan deur Lourens Muller |
Minister van Vervoer 1979–1980 |
Opgevolg deur Hendrik S. Schoeman |
| Voorafgegaan deur Fanie Botha |
Minister van Energie Februarie–Junie 1979 |
Opgevolg deur Frederik Willem de Klerk |
| Voorafgegaan deur Schalk van der Merwe |
Minister van die Omgewing November 1978–Junie 1979 |
Opgevolg deur Frederik Willem de Klerk |
| Voorafgegaan deur Owen Horwood |
Minister van Ekonomiese Sake 1975–1980 |
Opgevolg deur Dawie de Villiers |
| Voorafgegaan deur Owen Horwood |
Minister van Toerisme en Indiese Sake 1974–1975 |
Opgevolg deur Marais Steyn |
| Presidente van Suid-Afrika | ||
| 1961–1994 | seremonieel: Charles Robberts Swart | Jozua François Naudé (waarnemend) | Jacobus Johannes Fouché | Nicolaas Johannes Diederichs | Marais Viljoen (waarnemend) | John Vorster | Marais Viljoen | uitvoerend: Pieter Willem Botha | Frederik Willem de Klerk | .svg) |
| 1994– | Nelson Mandela | Thabo Mbeki | Kgalema Motlanthe | Jacob Zuma | Cyril Ramaphosa | |