X-straalkristallografie: Verskil tussen weergawes

Content deleted Content added
No edit summary
Lyn 26:
 
== Biologiese toepassing ==
X-straaldiffraksie is die hoofmetode waarvolgens die gedetailleerde driedimensionele strukture van [[molekules]] – in die besonder die molekules van lewende stelsels – ontdek is. Die hoeveelheid inligting wat uit die ondersoek van enige stof afgelei kan word, hang uiteindelik af van hoe fyn die sondeerder is wat gebruik word. So word 'n ondersoek van biologiese weefsels met behulp van die optiese [[mikroskoop]] byvoorbeeld beperk deur die golflengte van sigbare lig, wat in die omgewing van 500 nm is. Besonderhede van molekulêre rangskikking in die weefsel is derhalwe nie ontleedbaar nie, aangesien hulle net 1 tot 10 nm van mekaar is.
 
Hierdie tegniek is byvoorbeeld gebruik om die gedetailleerde driedimensionele struktuur van 'n groot hoeveelheid proteïene te bepaal en om te demonstreer dat DNS normaalweg 'n dubbelstring- heliese molekule is. In laasgenoemde geval was die X-straaldiffraksiedata egter nie voldoende nie en was chemiese inligting nodig om af te lei dat die molekule helies was, met komplementêre basispare.