Skoen: Verskil tussen weergawes

▲==Skoeiselbedryf in Suid-Afrika==

▲Die geskiednis van die skoeiselbedryf in Suid-Afrika is nie baie goed ondersoek nie. <ref name="Eeden">Suzanne van Eeden "Almal kom na Lubbe": dei skoemakerverhaal van A.P. Lubbe en Seun (Edms.) Bpk. 1918-2001; Tesis, Stellenbosch, Maart 2007</ref> Die ontwikling van 'n familiebesigheid van Lubbe wat in 1956 'n volwaardige fabriek naby Du Toitstasie in [[Stellenbosch]] geopen het, is die beste beken. Dié bedryf het 'n bloeitydperk beleef in die sestigerjare, maar teen die onstabiele agtergrond van die vroeë tagtigerjare is die bedryf genoodsaak te hervorm tot 'n nismarkgeoriënteerde vervaardiger van spesialiteitskoene. In 1982 was die algemene situasie van die skoeiselindustrie alarmerend en die vervaardiging het gedaal met 14,6 persent. <ref name=Ëeden>pag. 68 </ref>In 1984/85 het ingevoerde skoeisel 31 persent van die plaaslike skoeiselmark uitgemaak. Hulle Trailbuster-stapstewels was egter 'n groot sukses en in 1988 word hulle ook uitgevoer na [[Duitsland]] en [[Singapoer]].

▲Die demokratisering van Suid-Afrika het ná 1994 ook gevolge gehad vir die skoeiselindustrie. Die Oosterse invoere het 'n groot toename geken. In Junie 1997 is die GEIS-aansporingsskema van die Departement van Handel en Nyverheid afgeskaf, wat in 1990 ingestelwas om uitvoer van in Suid-Afrika vervaardigde produkte aan te moedig. Dit het baie vervaardigers in die sloeiselindustrie gedwing om hulle uit die uitvoermark te onttrek. Die informele sektor het ook bygedra aan die agteruitgang van die bedrywe. Skoeisel is daar vervaardig teen 20-25 persent van die koste van de formele sektor en smouse het onwettig ingevoerde of selfs gesteelde skoeisel verkoop. <ref name=Ëeden>pag. 76 </ref>. In die periode 1989-1999 het die Suid-Afrikaanse skoeiselindustrie met 61% gekrimp en in 2001 het ook Lubbe sy deure gesluit.