Nederlandse Taalbeweging: Verskil tussen weergawes
Content deleted Content added
Morne (besprekings | bydraes) No edit summary |
→Ideologie en Standpunte: Skakel |
||
Lyn 9:
Die Nederlandse Taalbeweging het daarop gewys dat daar onder die Afrikaners verskillende omgangsvariëteite gepraat word en dat een van hierdie variëteite die (reeds bestaande) kultuurtaal van die Afrikaner is, naamlik Nederlands. Dit sou sinloos wees om een van die ander variëteite (Boere-Afrikaans of Kaapse Afrikaans) te verhef tot kultuurtaal, want dan sou meerdere kultuurtale in omloop kom, wat ongewens sou wees. Van hierdie variëteite het Nederlands bowendien ook die hoogste prestige gehad, wat 'n belangrike vereiste vir 'n kultuurtaal is.
Die leuse van Nederlandse Taalbeweging was: "Leer Nederlands, schrijf Nederlands, en spreek Afrikaans"<ref>[[Johannes du Plessis Scholtz|J.du P. Scholtz]]: Wording en Ontwikkeling van Afrikaans. Kaapstad: Tafelberg Uitgewers, 1980, bl. 18.</ref> Die lede van die Nederlandse Beweging was nie gekant teen Afrikaans as omgangstaal nie, maar was wel gekant teen [[Afrikaans]] as kultuurtaal. Die lede van die Nederlandse Taalbeweging het daarop gewys dat ook in Europa die meeste mense dialek praat, maar gebruik maak van 'n oorkoepelende kultuurtaal om mekaar te verstaan. Slegs 'n baie klein persentasie Nederlanders en Vlaminge het Standaardnederlands ook as omgangstaal gebruik teen [[1930]].<ref> R. Willemyns: A.B.N. in Zuid-Nederland: een kwestie van taal-politiek. Ons Erfdeel, jaargang 14(2), 5-17, bl. 7.</ref> Die verre meerderheid van die Nederlanders en Vlaminge het verskillende dialekte as omgangstaal gebruik. Dit was die geval in alle Europese lande. Dit was die geval in alle lande van die Nuwe Wêreld, inklusief Suid-Afrika.
Die Nederlandse Taalbeweging het daarop gewys dat in baie lande die begrip 'moedertaal' die aktiewe beheersing beteken van twee taalvariëtiete, naamlik die dialek én die kultuurtaal. Hierdie taalsituasie staan bekend as [[diglossie]]. Die bekendste lande waar diglossie beskou word as 'n normale taalverskynsel is die [[Duits]] van [[Switserland]] en [[Luxemburg, land|Luxemburg]]. Die Nederlandse Taalbeweging het Afrikaans en Nederlands dan ook as sinonieme beskou. Twee name vir dieselfde voorwerp.<ref>P.H. Zietsman: Die Taal is Gans die Volk, woelinge en dryfvere in die stryd om die Afrikaner se taal. Pretoria: Unisa. 1992, bl. 101.</ref>
| |||