Elektriese lading: Verskil tussen weergawes

Content deleted Content added
Xqbot (besprekings | bydraes)
k Robot: es:Carga eléctrica is 'n goeie artikel
k Opruim
Lyn 12:
 
== Geskiedenis ==
[[Lêer:Bcoulomb.png|thumbduimnael|Coulomb's torsion balance]]
Soos gerapporteer deur die Antieke Griekse Filosoof [[Thales van Miletus]] in ca 600vC, kan lading (of ''elektrisiteit'' bymekaar gemaak word deur ''pels'' teen verskeie materiale te vryf, soos [[amber]]. Die Grieke het gemerk dat die gelaaide amber knopies ligte voorwerpe soos [[hare]] kon aantrek. Hulle het ook gemerk dat as hulle die amber vir lank genoeg vryf kon hulle 'n vonk laat spring. Hierdie eienskap lei vanaf die [[:en:triboelectric effect]].
 
In [[1600]] het die Engelse wetenskaplike [[William Gilbert]] teruggekeer na die onderwerp in ''De Magnete'', en het die [[Nieu-Latyn]] woord ''electricus'' geskep van ''ηλεκτρον'' , die Griekse woord vir "amber", wat gelei het tot die Engelse woorde "electric" en "electricity". Hy is in [[1660]] deur [[Otto von Guericke]] gevolg, wat, moontlik die eerste, [[Electrostatika|elektrostatiese]] generator uitgevind het. Ander Europese pioniers was [[Robert Boyle]], wat in [[1675]] verklaar het dat elektriese aantrekking en afstoting oor 'n vakuum uitgeoefen kan word; [[Stephen Gray]], wat in [[1729]] materiale as [[Geleier|geleiers]] en [[Isolator|isolators]] geklassifiseer het; en [[C.F. du Fay]], wat in [[1733]] [http://www.sparkmuseum.com/BOOK_DUFAY.HTM] voorgestel het dat elektrisiteit in twee tipes voorkom wat mekaar uitkanselleer, en het dit uitgedruk in terme van 'n twee-vloeistof teorie. Wanneer glas met sy gevryf is , het du Fay gesê dat die glas met ''vitreous'' elektrisiteit gelaai is, en wanneer amber met pels gevryf was, dat die amber gelaai is met ''resinous'' elektrisiteit. In [[1839]] het Michael Faraday gewys dat die skynbare skeiding tussen statiese elektrisiteit, stroom elektrisiteit en bioelektrisiteit verkeerd was, en dat almal die gevolg was van die optrede van 'n enkele tipe elektrisiteit wat in teenoorgestelde polariteite te voorskyn kom. Dit is arbitrêr watter polariteit positief genoem word. Positiewe lading kan gedefinieer word as die oorblywende lading op 'n glas staaf nadat dit met sy gevryf is. <ref>Electromagnetic Fields (2nd Edition), Roald K. Wangsness, Wiley, 1986. ISBN 0-471-81186-6 (intermediêre vlak handboek)</ref>
<!--
Een van die vernaamste kenners van elektrisiteit in die [[18de eeu]] was [[Benjamin Franklin]], wat geredeneer het ten gunste van 'n vloeistof teorie van elektrisiteit. Franklin het elektrisiteit voorgestel as 'n soort van onsigbare vloeistof teenwoordig in alle materie; for example he believed that it was the [[glass]] in a [[Leyden jar]] that held the accumulated charge. He posited that rubbing insulating surfaces together caused this fluid to change location, and that a flow of this fluid constitutes an electric current. He also posited that when matter contained too little of the fluid it was "negatively" charged, and when it had an excess it was "positively" charged. Arbitrarily (or for a reason that was not recorded) he identified the term "positive" with vitreous electricity and "negative" with resinous electricity. [[William Watson (scientist)|William Watson]] arrived at the same explanation at about the same time.
Lyn 41:
 
waar '''I''' die netto uitwaartse stroom deur 'n geslote opppervlak is, en '''Q''' die elektriese lading is binne die volume gedefinieer deur die oppervlak.
 
{| class="messagebox plainlinks" style="background: #C3D9FF;"
|-
| [[Lêer:Traducción.png|left|75px]]
| '''Die res van hierdie artikel [[Wikipedia:Bladsye vir vertaling|moet vertaal word]]'''. Indien die artikel nie [{{SERVER}}{{localurl:{{NAMESPACE}}:{{PAGENAME}}|action=edit}} vertaal of oorgeskryf word] binne die volgende twee weke nie, sal dit gelys word [[Wikipedia:Bladsyverwydering|vir verwydering]].''
|}
 
== Verwysings ==
{{verwysingsVerwysings}}
 
[[Kategorie:Fisika]]
 
{{Link GA|de}}
{{Link GA|es}}