Rupert Brooke: Verskil tussen weergawes

Content deleted Content added
Voyageur (besprekings | bydraes)
kNo edit summary
Voyageur (besprekings | bydraes)
Bygewerk
Lyn 17:
'''Oorlede''' <br>
[[23 April]] [[1915]] <br>
[[Egeïese See]], voor die [[Griekeland|Griekse]] eiland Skyros
 
----
Lyn 43:
Hy was die eerste van 'n groep digters wat later as die ''War Poets'' (Oorlogsdigters) bekend sou staan (Wilfred Owen, [[Siegfried Sassoon]], Isaac Rosenberg en ander). Weens sy ontydige dood is hy die realiteit en verskrikkings van die Groot Oorlog gespaar gebly.
 
Brooke het sy kort lewe ten volle geleef en hom nie net as digter nie, maar ook as geleerde, toneelskrywer, literêre kritikus, reisskrywer, politieke aktivis en soldaat bekwaam. Hy het van die bekendste persoonlikhede van sy generasie onder sy vriende getel, waaronder Virginia Woolf, [[Winston Churchill]] en [[W. B. Yeats]]. Sy persoonlike sjarme, talent, passie en energie het groot bewondering by sy tydgenote uitgelok. Vanweë sy seunsagtig aantreklike gesig het die [[Republiek van Ierland|Ierse]] digter [[W. B. Yeats]] hom as "die mooiste jong man in Engeland" beskryf.<ref>Nigel Jones: ''Rupert Brooke: Life, Death & Myth''. Londen: Richard Cohen Books 1999, bl. 110, 304</ref>
 
Brooke het in Rugby skoolgegaan waar sy pa as skoolhoof aangestel is. Hier het hy homself sowel op akademiese asook op sportgebied onderskei - onder meer as sokker- en krieketspeler. Gedurende sy studies aan die King's College in Cambridge, waar hy in 1906 sy eksamen afgelê het, het hy in sosialistiese gedagtes begin belangstel en by die ''Fabian Society'' aangesluit. Vanaf 1911 is sy gedigte gepubliseer.
 
Brooke het in [[Duitsland]] gestudeer - een van sy befaamde gedigte, ''The Old Vicarage, Grantchester'', het in Mei 1912 in die Berlynse ''Café des Westens'' ontstaan<ref>[http://thereaderonline.co.uk/2009/04/27/featured-poem-the-old-vicarage-grantchester-by-rupert-brooke/ ''The Reader Organisation: Featured Poem, 27 April 2009. Besoek op 25 Februarie 2015'']</ref> - en deur [[Italië]] gereis, 'n hele jaar (tussen 1913 en 1914) in die Verenigde State, Kanada en die Suidsee deurgebring, maar sy mees geliefde verblyfplek was die landelike omgewing van Grantchester waarvoor hy in ''The Old Vicarage'' 'n ongewone loflied sing.
 
Ná die uitbreek van die Eerste Wêreldoorlog het hy by die Koninklike Britse Vloot aangesluit. Sy eerste vlootekspedisie na Antwerpen in België was allesbehalwe 'n militêre sukses nadat sy eenheid tot 'n haastige terugtog gedwing is. SY volgende ekspedisie na die Dardanelle sou sy laaste wees.
 
'n Muskietbyt en 'n bloedvergiftiging wat hy as gevolg daarvan opgedoen het terwyl hy op pad na [[Gallipoli]] was, het sy ontydige afsterwe aan boord van 'n [[Frankryk|Franse]] hospitaalskip voor die [[Griekeland|Griekse]] eiland Skyros veroorsaak. Rupert Brooke is op dié eiland ter ruste gelê.