Glorieryke Rewolusie: Verskil tussen weergawes
Content deleted Content added
JMK (besprekings | bydraes) kNo edit summary |
JMK (besprekings | bydraes) kNo edit summary |
||
Lyn 1:
Die '''Glorieryke Rewolusie''', ook bekend as die '''Rewolusie van 1688''', was die omverwerping van [[Monargie van die Verenigde Koninkryk|Koning]] [[Jakobus II van Engeland]] (Jakobus VII van Skotland en Jakobus II van Ierland) deur 'n unie van Engelse parlementariërs met die [[Nederlandse Republiek|Nederlandse]] [[stadhouer]] [[Willem III van Engeland|Willem III]] van [[Huis van Oranje-Nassau|Oranje-Nassau]] (d.i. Willem van Oranje). Willem se suksesvolle inval van Engeland met 'n Nederlandse vloot en weermag het hom in staat gestel om die Engelse troon te bestyg as [[Willem III van Engeland]], saam met sy vrou [[Maria II van Engeland]], in samehang met die opstel van die [[Verklaring van Regte van 1689]].
Koning Jakobus se beleid van
Na konsolidasie van sy politieke en finansiële ondersteuning, het Willem die [[Noordsee]] en [[Engelse kanaal]] in November 1688 oorgesteek met 'n groot invalsvloot, en by [[Torbay]] aan land gegaan. Na slegs twee skermutselings tussen die twee opponerende weermagte in Engeland, en [[anti-Katolieke onluste]] in verskeie dorpe, het Jakobus se bewind, grootliks weens sy gebrekkige daadkrag, meegegee. Dit is egter opgevolg deur die uitgerekte [[Willemiet-oorlog in Ierland]] en die [[Jakobiete-opstand|Dundee-opstand in Skotland]]. Engeland, Skotland
Die Rewolusie het die nekslag toegedien aan enige geleentheid wat Katolisisme oorgehou het om weer in Engeland gevestig te word. Vir Britse Katolieke was die nagevolge sosiaal en polities rampspoedig: vir meer as 'n eeu is Katolieke die reg ontsê om te stem of setels in die Westminster Parlement te beklee, nòg was aanstellings in die weermag vir hulle beskore, en die monarg mog [[Skikkingswet van 1701|nie 'n Katoliek wees of met een trou nie]], 'n verbod wat van krag sou bly tot die Verenigde Koninkryk se [[Kroonsuksessiewet van 2013]] hierdie vereistes afgeskaf het. Die Rewolusie het beperkte toleransie van niekonformerende protestante ten gevolg gehad, alhoewel dit geruime tyd sou duur voor hulle volle [[politieke regte]] verkry het. Dit is al aangevoer, hoofsaaklik deur Whig-historici, dat Jakobus se omverwerping moderne Engelse [[Parlementêre stelsel|parlentêre]] demokrasie ingelui het: die [[Verklaring van Regte van 1689]] het een van die belangrikste dokumente in die [[politieke geskiedenis]] van Brittanje geword en sedertdien was die monarg nooit [[Absolute monargie|absolute]] mag toegedaan nie.
|