Maritz-rebellie: Verskil tussen weergawes
Content deleted Content added
No edit summary |
k Wysigings deur 105.237.78.180 teruggerol na laaste weergawe deur Naudefj |
||
Lyn 23:
Die '''Maritz-rebellie''' was 'n [[Suid-Afrika]]anse [[opstand]] wat in [[1914]] plaasgevind het.
Ten spyte van die [[Uniewording|stigting]] van die [[Unie van Suid-Afrika]] het aansienlike verbittering weens die [[Tweede Vryheidsoorlog]] in die hart van baie
Die saak is op die spits gedryf in September [[1914]] toe die eerste minister, genl. [[Louis Botha]], bekendgemaak het dat [[Suid-Afrika]] van voorneme was om [[Duits-Suidwes-Afrika]] in te val. Teenstemme het in talle dele van die land opgeklink, maar daar was min koördinasie tussen die groepe onder aanvoering van genls. [[Manie Maritz]] in
Daadwerklike pogings deur die [[Nederduitse Gereformeerde Kerk]], president [[M.T. Steyn]] en ander kragtige magte om vyandigheid te voorkom, het misluk en gevegte het byna gelyktydig in die [[Transvaal]], in die [[Kaapprovinsie]] naby [[Upington]] en in die [[Vrystaat]] uitgebreek. Genl. [[Louis Botha]] het die nuutgestigte Unieverdedigingsmag opgeroep en 'n beroep op lojale burgers gedoen om die regering te ondersteun.
Genl. [[Christiaan de Wet]] is in die [[Vrystaat]] verslaan en het in [[Betsjoeanaland]] ([[Botswana]]) gaan skuil, waar hy later gevange geneem is. Genl. Beyers het verdrink
Die laaste Rebelle het hulle vroeg in [[1915]] oorgegee, van wie baie gevangenisstraf opgelê is. Pogings is deur die Duitse bewindhebbers in [[Suidwes-Afrika]] aangewend om die Rebellie aan te vuur deur 'n sogenaamde verdrag met genl. [[Manie Maritz]] te sluit, wat hom die vestiging van 'n republiek in die Unie gewaarborg het.
|