Verenigde Party: Verskil tussen weergawes
Content deleted Content added
Morne (besprekings | bydraes) No edit summary |
Morne (besprekings | bydraes) |
||
Lyn 185:
=== Malan verander sy standpunt ===
[[Lêer:BK Long.jpg|thumb|links|210px|B.K. Long se uitlatings in ''In Smuts’s Camp'' is deur die Nasionale Party gebruik om die verwydering van Kleurlingkiesers van die algemene kieserslys te regverdig.]]
Geleidelik het dr. Malan sy
Tog, toe die Nasionale Party in 1948 die bewind oorneem, het hy verklaar hy sou die bruin kiesers van die wit kiesers skei en vir eersgenoemde onafhanklike verteenwoordiging in die [[Volksraad van die Unie van Suid-Afrika|Unie-Volksraad]] gee. Die party het beweer die nie-blanke bevolking oefen ’n wurggreep uit op die blankes, dat die stemreg van die Kaapse Kleurlinge misbruik word en dat die verandering tot die bruin mense se voordeel sou strek. Die eerste voorstel word nouliks gestaaf deur die feit dat destyds in die hele Kaapland net 8,82% van die kiesers bruin was. En dat daar geen tekens van ’n merkbare toename was nie. Die veronderstelling van korrupsie was grotendeels gegrond op ’n stelling in B.K. Long se boek ''In Smuts’s Camp'', waarin hy aan die hand doen dat kandidate hulle daaraan skuldig gemaak het dat hulle diegene wat invloed oor bruin kiesers uitgeoefen het, omgekoop het.
Long skryf op bl. 129 van die boek: “Ek gaan in warm water beland vir wat ek nou
"Dit kan op die een of ander ander manier betaal word. Maar dit word altyd in geheimhouding omhul, ’n sekere onwelriekende reuk en ’n geïmpliseerde aanvaarding dat die meeste, indien nie dalk alle Kleurlingstemme nie, sal inkom ingevolge die opdragte wat uitgereik is deur die geheime middelpunt van die misterie. In my kiesafdeling in 1938, terloops, was die Kleurlingstem so gering en my agent so beslis persona grata met die Kleurlinge dat ek bestand was teen al dié nare intrige. Maar ander kandidate in Kaapse kiesafdelings is nie so gelukkig nie. Die lang reeds bestaande en toenemende diktatorskap van die Kleurling-“baas” in Kaapse kiesafdelings is ’n vermenigvuldigende bedreiging.”
Volgens John Hatch<ref>Hatch, John. 1952. The Dilemma of South Africa. London: Dennis Dobson Ltd.</ref> is dit algemene kennis dat drukgroepe in alle politieke gemeenskappe voorkom en dat geen sodanige omkopery ooit tot in daardie stadium bewys is in verband met dié “breukdeel” van die Kaapse kiesers nie. Boonop het Long vroeër in dieselfde boek die stelling gemaak: “Geen verantwoordelike waarnemer, met praktiese ervaring van ons politiek, sal sê dat die deel van ons blanke bevolking wat die stemreg waardig is, enigiets buiten verbasend laag is nie.”
Wat die Nasionale Party se argument betref dat die nuwe reëlings ’n verbetering uit die bruin mense se oogpunt sou wees
=== Havenga skaar hom by Malan ===
|