Simone de Beauvoir: Verskil tussen weergawes

Content deleted Content added
k →‎Middeljare: French spelling (menage a -> ménage à)
k →‎Die tweede geslag: French spelling (Memoires -> Mémoires, tres -> très, vieilless -> vieillesse)
Lyn 56:
De Beauvoir argumenteer dat vroue histories beskou word as afwykend en abnormaal. Sy verklaar dat selfs [[Mary Wollstonecraft]] mans beskou as die ideaal waarna vrouens moet streef. De Beauvoir sê dat hierdie houding vroue se sukses beperk het omdat die persepsie dat vroue afwyk van die normale vroue buitestaanders gemaak het wat bloot poog om "normaliteit" na te maak. Volgens haar sal hierdie veronderstelling deur feminisme opsy gesit moet word om vordering te maak. Simone de Beauvoir glo dat vrouens net soos mans in staat is om keuses uit te oefen, hulself te verbeter en daardeur manlike bewustheid te verminder tot innerlikheid.
 
In 1954 verskyn haar boek, ''Les Mandarins'', (Die Mandaryne), waarvoor de Beauvoir die [[Prix Goncourt]] sou ontvang. Dit word in [[1958]] gevolg deur haar memoirs ''MemoiresMémoires d'une jeune fille rangie'' (Memoires van 'n Pligsgetroue Dogter). Na die dood van haar moeder skryf Simone die boek ''Une mort trestrès douce'' ('n Baie Maklike Dood), wat in [[1964]] gepubliseer word. ''Les belles images'' (Die Mooi Beelde) word in 1966 gepubliseer en ''La vieillessvieillesse'' (Ouderdom) in [[1970]].
 
In [[1981]] skryf sy ''La Cérémonie des adieux'' (Die seremonie van afskeid), 'n pynvolle blik op Sartre se laaste jare.