Alexander Mackenzie (ontdekkingsreisiger): Verskil tussen weergawes

Content deleted Content added
Skakel
Verbeter
Lyn 24:
| handtekening = Sir Alexander Mackenzie Signature.svg
}}
'''Sir Alexander Mackenzie''' (of '''MacKenzie''', in [[Skots-Gaelies|Skotse Gaelies]]: '''Alasdair MacCoinnich''', * [[1764]], † [[12 Maart]] [[1820]]) was 'n [[Skotland|Skotse]] pelshandelaar en ontdekkingsreisiger wat as eerste Europeër die ganse breedte van die [[Noord-Amerika]]anse vasteland noord van Mexiko[[Meksiko]] van oos na wes deurkruis en in [[1793]] die [[Stille Oseaan]] bereik het. Met sy ontdekkingsreis in die gebied van die huidige [[Kanada]] het Mackenzie die ekspedisie van [[Lewis-en-Clark-ekspedisie|Lewis en Clark]] met tien jaar voorgespring.
 
Die Kanadese pelshandel het van Alexander Mackenzie 'n welvarende man gemaak. In 1799 het hy na die Verenigde Koninkryk teruggekeer om 'n boek oor sy ontdekkingsreise te publiseer. Sy reisjoernaal het vinnig 'n blitsverkoper geword wat ook in Frans, Duits en Russies vertaal is. Mackenzie is op 27 Februarie 1802 tot die ridderstand verhef om Sir Alexander Mackenzie te word.
Lyn 51:
Mackenzie se groep het hul verkenningstog op 10 Oktober 1792 in Fort Chipewyan begin en verby die Pine-rivier na die Peace-rivier gereis. Hulle het verder na 'n vertakking van die Peace-rivier geroei waar hulle op 1 November aangekom en 'n fort gebou het om die wintermaande deur te bring. Dit sou later as Fort Fork bekend staan.<ref>Alexander Mackenzie: ''The Journals of Alexander Mackenzie''. Santa Barbara, CA: Narrative Press 2001, bl. 198</ref>
 
Mackenzie en sy groep het op 9 Mei 1793 vanaf Fort Fork vertrek en die Peace-rivierroete gevolg. Hulle het die Groot Waterskeiding (''Great Divide'') oorgesteek en die boloop van die Fraser-rivier ontdek, maar is deur plaaslike bewoners gewaarsku dat die Fraser Canyon in die suide nie bevaarbaar was nie en bowendien deur vyandelike stamme bewoon was. Hulle is aangeraai om liewer 'n landroete ('n sogenaamde ''grease trail'') te volg wat langs die West Road-rivier rivierop, oor die Kusgebergte (''Coast Mountains'') en rivieraf langs die Bella Coola-rivier na die see geloop het. Die groep het daardie advies gevolg en die kus van die Stille Oseaan naby Bella Coola by die North Bentinck Arm, 'n fjord in die huidige [[Brits-Kolombië]], op 20 Julie 1793 bereik. Sodoende het Mackenzie die eerste gedokumenteerde transkontinentale reis deur Noord-Amerikaanse geweste noord van MexikoMeksiko voltooi.
 
Mackenzie was van plan om verder weswaarts te reis en die oop see te bereik, maar lede van die Heiltsuk-stam, een van die Eerste Nasies in die gebied, was vyandelik gesind teenoor die ontdekkingsreisiger en het die seeweg met hul oorlogskanoes versper. Mackenzie het 'n inskrif op 'n steen teen die oewer van die Dean-kanaal agtergelaat en in ooswaartse rigting teruggekeer. Vir die inskrif het hy 'n rooierige verf gebruik wat van vermiljoen en beervet gemaak is. Dit het gelees: ''"Alex MacKenzie / from Canada / by land / 22<sup>d</sup> July 1793"'' (in dié tyd was ''Canada'' nog 'n informele term wat gebruik is om na die voormalige Franse besittings in die huidige suide van die Kanadese provinsie [[Quebec]] te verwys).<ref>Arthur S. Morton en Lewis G. Thomas: ''A History of the Canadian West to 1870-71''. Tweede uitgawe. Toronto: University of Toronto Press 1973. (Eerste uitgawe: 1939)</ref> Landopmeters het later 'n permanente inskrif in die steen ingegraveer. Die plek maak tans deel uit van die Provinsiale Sir Alexander Mackenzie-park en is tot Nasionale Monument van Kanada verklaar.