Latyn: Verskil tussen weergawes

In Suid-Afrika was Latyn aanvanklik een van die verpligte [[matriek]]vakke. Vroeër jare is Latyn as vak aangebied in omtrent elke skool. In die 1940's het belangstelling in Latyn as 'n matriekvak begin daal, veral by Afrikaanse skole, wat daarop dui dat Latyn moontlik nie meer 'n verpligte toelatingsvak tot universiteit was nie. Daarby was die medium van onderrig op Afrikaanse skole in hierdie vak hoofsaaklik in Engels, weens 'n gebrek aan Afrikaanse handboeke, en verder het dit moeiliker geword om bevoegde onderwysers vir die vak te kry (terwyl onderwysers uit Nederland en België voor die erkenning van Afrikaans hierdie leemte maklik sou kon vul). Die hulp van die [[Suid-Afrikaanse Akademie vir Wetenskap en Kuns]] is ingeroep om praktiese wenke aan die hand te doen wat betref die onderrig van Latyn op skool. 'n Memorandum is opgestel en by voltooiing in 1961 aan die verskillende onderwysdepartemente en belangstellendes gestuur, wat op hul beurt weer ernstige aandag aan die saak gegee het.<ref> {{af}} [[P.J. Nienaber|Nienaber, P.J.]] 1968. Die onderrig van Latyn op skool. In: ''Wat doen die Akademie?''. Kaapstad:Nasionale Boekhandel. pp. 41-42.</ref></br>Vanaf 1983 tot einde 1988 het die getal Latynmatrikulante in Transvaal van 305 tot 252 gedaal. In 1988 was daar in die Kaapprovinsie 260 Latynmatrikulante, Oranje-Vrystaat 38, Natal 64, Gemeenskaplike Matrikulasieraad 35 en Onderwys en Opleiding 25. Na raming het daar jaarliks nie meer as omtrent 10 universiteitstudente in die Vakdidaktiek Latyn klaargemaak nie. Die universiteitUniversiteit van Pretoria het toe kragte saamgespan met Unisa en ander vrywilligers om elementêre Latynklasse vir standerd 4 en 5 leerlinge op vrywillige basis aan te bied.<ref>[http://akroterion.journals.ac.za/pub/article/download/566/629 Schumann, C. 1989. Latinae Linguae Hereditas Gentium - strategieë uit die V.S.A. vir 'n renaissance in Latyn. ''Akterion'', p. 136-137]</ref>