Motordryfuitleg: Verskil tussen weergawes

Content deleted Content added
+sketse
Lyn 4:
 
== Agterwielaandrywing ==
[[Lêer:Automotive diagrams 01 En.png|duimnael|220px|VA-uitleg]]
[[Lêer:Automotive diagrams 05 En.png|duimnael|220px|AA-uitleg]]
By agterwielaandrywing is die enjin tipies aan die voorkant van die voertuig en die dryfwiele agter geplaas, 'n opset bekend as 'n VA-uitleg. 'n Voorste midenjin-, agtermiddelenjin- of agterenjinuitleg kan ook gebruik word. Dit was die tradisionele motordryfuitleg vir die meeste voertuie tot in die 1970-80s.
 
Line 22 ⟶ 24:
 
== Voorwielaandrywing ==
Voorwieldryfuitlegte is dié waarin die voorwiele van die voertuig aangedryf wordaandryf. Die gewildste uitleg wat deesdae in motors gebruik word, is die voorenjin, voorwielaandrywing (VV-uitleg), met die enjin voor die vooras en die dryfkrag wat alles na die voorwiele gevoer word. Hierdie uitleg word tipies gekies vir sy kompaktheid; aangesien die enjin en dryfwiele aan dieselfde ent van die voertuig is, is daar geen nodigheid vir 'n sentrale tonnel (onderdeur die passasierskompartement) om 'n dryfas tussen die enjin en die dryfwiele te akkommodeer nie.
 
Omrede die stuurwiele ook die dryfwiele is, word VV-uitleg motors in die algemeen as beter beskou as VA-motors (voorenjin, agterwieldryfuitleg) in toestande soos sneeu, modder, of nat teer. Die gewig van die enjin oor die dryfwiele verbeter ook die voertuig se greep in sulke omstandighede. Maar kragtige motors gebruik selde die VA-uitleg omrede gewigsverskuiwing tydens harde versnelling die massa op die voorwiele en dus hul vastrap verminder, en beperk die wringkrag wat aangewend kan word. Elektroniese vastrapbeheer kan wieltol vermy, maar skakel ook die voordeel van ekstra wringkrag/krag uit.
 
'n Transversale enjin (ook bekend as "oos-wes") word algemeen gebruik in VV-uitlegte, in teenstelling met die VA wat 'n longitudinale enjin gebruik. Die VV-uitleg beperk ook die grootte van die enjin wat in moderne enjinkompartemente gepas kan word, en VV-konfigurasies het gewoonlik 'n [[inlynviersilinder]] of [[V6-enjin]], terwyl langer enjins soos 'n [[inlynsessilinder]] ​​en 90° [[V8-enjin|V8]] selde sal pas. Dit is nog 'n rede waarom luukse / sportmotors die VV-uitleg vermy. Uitsonderings bestaan ​​ook, soos die Volvo S80 (FWD/4WD) wat gebruik maak van 'n dwarsgemonteerde inlyn-6 of V8-enjin, en die Ford Taurus, wat beskikbaar is met 'n 60° V8 en allewielaandrywing.
 
=== Voordele ===
[[Lêer:Automotive diagrams 10 En.png|duimnael|220px|VV-uitleg]]
* Groter binneruimte. Aangesien die dryfstelsel 'n enkele eenheid is, vervat in die enjinkompartement van die voertuig, is daar geen behoefte om binneruimte af te staan aan 'n dryfastonnel of agterste ewenaar nie, dus vergroot die volume wat beskikbaar is vir passasiers en vrag.
* Massa: Minder komponente beteken gewoonlik kleiner massa.
Line 39 ⟶ 42:
* Voorenjin, voorwieldryfuitlegte is "neusswaar" met 'n groter massaverspreiding na vorentoe, wat hulle vatbaar maak vir erge stuurtraagheid, veral in hoë perdekragaanwendings.
* ''Wringstuur'' is die neiging van voorwielaangedrewe motors om na links of regs te trek tydens harde versnelling.
* Groter draaisirkel - VV-uitlegte het byna almal 'n dwarsgemonteerde enjin, wat die mate waarmee die voorwiele kan draai beperk en sodoende die draaisirkel vergroot van 'n voorwieldryfvoertuig in vergelykingvergeleke met 'n agterwieldryfvoertuig met dieselfde asafstand.
* Die voorbande word baie meer gebruik (vir versnelling, rem en draai), wat vinniger slytasie tot gevolg het as in 'n agterwieldryfuitleg.
* As gevolg van geometrie- en verpakkingsbeperkings, het die ''CV''-koppelings (konstantesnelheid koppelings) verbonde aan die wielas 'n neiging om veel vroeër uituitgewerk te werkraak as die kruiskoppelings wat in hul agterwieldryf eweknieë gebruik word.
 
{{Saadjie}}