Die verpletterende neerlaag van die 6de Duitse leër in [[Stalingrad]] laat in 1942 was 'n keerpunt in die oorlog. Om die moraal van Duitse soldate en burgerlikes te verhoog, het die minister van volksvoorligting en propaganda, [[Joseph Goebbels]], op 18 Februarie 1943 sy berugte toespraak in die Schönebergse Sportpalast gehou waartydens hy "totale oorlogvoering" aangekondig het. Alhoewel die bewind sy wapenproduksie nog eens kon opstoot, het vyandelike troepe vanaf 1944 die Ryksgrense oorgesteek. Gedurende die Slag van Berlyn is Schöneberg in die laaste Aprildae van 1945 deur die [[Rooi Leër]] ingeneem.
=== Na-oorlogse tydperk ===
Die verdeling van Duitsland en Berlyn ná die nederlaag in 1945 het Schöneberg op verskeie terreine in die kollig geplaas. Die distrik, wat tussen 1945 en 1990 deel uitgemaak het van die Amerikaanse sektor van Berlyn, het onverwags 'n regeringskwartier geword nadat die deelstaatregering en -parlement van [[Wes-Berlyn]] in die Schönebergse raadsaal gevestig is. 'n Simboliese skenking van die Amerikaanse volk was die sogenaamde Vryheidsklok (''Freiheitsglocke'') wat in die raadsaaltoring opgehang is om die solidariteit van Amerikaners met die Wes-Berlynse bevolking en hul oorlewingswil in 'n demokratiese eiland temidde van die Sowjet-oorheerste Oosblok te versinnebeeld. Die klok word steeds om twaalfuur middag gelui.
Die raadsaal, die plein Rudolph-Wilde-Platz en strate in die onmiddellike omgewing het verskeie kere in die brandpunt van politieke gebeure gestaan. So is 'n verskeidenheid politieke vergaderings hier gehou soos die befaamde toespraak van die Amerikaanse president [[John F. Kennedy]] tydens sy amptelike besoek aan Wes-Berlyn op 26 Junie 1963 toe hy belowe het ''Ich bin ein Berliner'' ("Ek is 'n Berlyner"). Die plein voor die raadsaal is vervolgens ter ere van die president nog in dieselfde jaar hernoem tot ''John-F.-Kennedy-Platz''. Die nabygeleë stadspark dra sedertdien die naam Rudolph-Wilde-Park.
