Schöneberg: Verskil tussen weergawes

Content deleted Content added
Voyageur (besprekings | bydraes)
Voyageur (besprekings | bydraes)
Lyn 112:
Schöneberg se stadsbeeld het groot veranderinge ondergaan. Langs die distrik se elegante winkelstrate het weelderige woonhuise en luukse winkels ontstaan terwyl bewoners in digbeboude systrate in bitter armoede moes lewe. Hier, in die donker agterhowe, was ook tallose ateljees van klein ambagsmanne en selfs melkboerderye (waarvan die laaste een in Steinmetzstraße met 31 melkkoeie eers in 1975 gestaak is<ref>[http://www.berlin-mauer.de/videos/letzter-hinterhof-kuhstall-in-schoeneberg-639/ ''rbb - Die Berliner Mauer: 1975 - Schönebergs letzter Kuhstall. Besoek op 4 Februarie 2015'']</ref>) geleë. In dié tyd het honderdduisende mense na Berlyn en Schöneberg gestroom wat 'n beter heenkome kom soek het.
 
In Junie 1909 het 'n plaaslike [[koerant|dagblad]], die ''Schöneberger Tageblatt'', na Schöneberg as 'n "Stad van vroue" verwys - die meeste migrante was inderdaad vroue wat in Berlyn en aangrensende stede as bediendes, melkmeisies, maar ook as prostituéesprostitute in vermaaklokale en kroeë soos byvoorbeeld langs Schöneberg se Bülowstraße werk kon vind.<ref>[http://www.potsdamer-strasse-kompakt.de/potsdamer-strasse_geschichte.php ''Tourismusguide Potsdamer Straße: Kleine Geschichte der Potsdamer Straße. Besoek op 4 Februarie 2015'']</ref>
 
Op 1 April 1898 is die lank verwagte stadstatus aan Schöneberg toegeken. Een jaar later het die stad, wat voorheen deel uitgemaak het van die distrik Teltow, 'n selfregerende stadsdistrik geword. Die ampstermyn van burgemeester Rudolph Wilde, wat in 1898 verkies is, is deur ambisieuse projekte soos die bou van die nuwe raadsaal (''Rathaus Schöneberg'') en 'n moltreinlyn met vyf stasies tussen die pleine Nollendorfplatz en Innsbrucker Platz gekenmerk. Schöneberg was sodoende die tweede stad in Duitsland na Berlyn wat oor 'n moltreinstelsel beskik het.