Pous Pius VII: Verskil tussen weergawes
Content deleted Content added
k →Opvolging: Link FA is now handled by Wikidata, removed: {{Link FA|fi}} (2) using AWB (10861) |
→Pontifikaat: Skakel |
||
Lyn 32:
Een van die eerste handelinge van die nuwe pous was om die sekretaris van die konklaaf, Ercole Consalvi tot kardinaal te bevorder en as staatsekretaris aan te stel. Op [[3 Junie]] [[1816]] veroordeel Pius die werke van Germanos Adam.
Van die begin van sy pontifikaat tot by die val van Napoleon in 1815 was die pous gedurig besig met Frankryk. Op [[15 Julie]] [[1801]] sluit hy 'n konkordaat met Napoleon. Op [[2 Desember]] [[1804]] salf hy Napoleon tydens sy keiserskroning. Hy was voortdurend oorhoop met Napoleon en betrek militêre leiers om toegewings te kry. Pius wou die Kerklike Staat terugkry en ook die vrylating verkry van die sogenaamde "swart" Franse kardinale wat hom gesteun het en daarom gevange geneem is saam met ander priesters, monnike en ander ondersteuners. Op [[10 Junie]] [[1809]] [[Ekskommunikasie|ekskommunikeer]] die pous die Franse wat Rome beset het en neem Napoleon die pous gevange eers na Savona en later (in [[1812]]) na Fontainebleau. Na die val van Napoleon keer Pius in triomf terug na Rome op [[24 Mei]] [[1814]]. Hoewel Napoleon hom nie goed behandel het nie, het die pous [[asiel]] verleen aan Napoleon se familie na sy val.
Op [[7 Augustus]] [[1814]] het Pous Pius die Jesuïte in ere herstel.
| |||