Binnebrandenjin: Verskil tussen weergawes
Content deleted Content added
→Onderdele: Skakel |
→Werking: Verbeter |
||
Lyn 49:
==Werking==
Alle binnebrandenjins is afhanklik van die chemiese prosesse genaamd [[verbranding]] en [[ontploffing]], wat in wese die reaksie van [[brandstof]] met [[suurstof]] behels. Sien ook: [[Stoichiometrie]].
Die mees algemene brandstowwe in gebruik vandag bestaan uit [[koolwaterstof|koolwaterstowwe]] en word verkry uit [[petroleum]]. Dit sluit in brandstowwe bekend as [[diesel]], [[petrol]] en [[vloeibare petroleumgas]]. Baie huldig die teorie dat [[waterstof]] sulke brandstowwe in die toekoms mag vervang. Die voordeel verbonde aan waterstof is dat die verbranding daarvan slegs [[water]] produseer (die hoof nadeel van die gebruik van waterstof is dat daar tans geen metode bestaan om waterstof doeltreffend te produseer in groot genoeg hoeveelhede om binnebrandenjins op groot skaal te kan aandryf nie). In teenstelling met waterstof lewer die verbranding van koolwaterstowwe ook [[koolsuurgas]] - 'n groot bydraer to [[aardverwarming]].
Alle binnebrandenjins is afhanklik, wat ookal die keuse van brandstof, op die effek van beheerde [[ontploffing]]s, waar die vergaste [[brandstof]] reageer met [[suurstof]]. Die ontploffingsprodukte (warm [[gas]]se) het meer [[kinetiese energie]] as die oorspronklike saamgeperste brandstof-lug mengsel (wat 'n groter [[chemiese energie]] gehad het). Die kinetiese energie manifesteer homself as 'n hoë [[temperatuur]] en [[druk]] wat omgeskakel kan word in [[werk]]. In 'n resiprokerende enjin, druk die hoëdruk gas, binne in die silinder, die suier afwaarts. Deur die druk af te laat na die kragslag (deur die uitlaatklep oop te maak of deur die gasuitlaat aan die gas bloot te stel in geval van tweeslag enjins) kan die suier weer terugkeer na sy hoogste posisie in die silinder. Die suier kan dan voortgaan na die volgende fase in die siklus (wat wissel afhangende van die tipe enjin). Enige [[hitte]] van die ontploffing wat nie na werk omgeskakel is nie is 'n afvalproduk en word vanuit die enjin verwyder deur lug of vloeistofverkoelingstelsels.
Alle binnebrandenjins moet 'n [[ontstekingsmeganisme]] hê om die verbranding aan die gang te sit. Die meeste enjins gebruik of 'n [[vonkprop|elektriese]] of 'n [[drukverhitte ontsteking]]smeganisme.
Elektriese onstekingstelsels gebruik gewoonlik 'n [[loodsuurbattery]] en 'n [[induksieklos]] om 'n hoë spanning elektriese vonk te lewer om die brandstof-lug mengsel in die enjin se silinder te ontsteek. Die battery kan herlaai word tydens bedryf deur van 'n ''[[alternator]]'' wat deur die enjin aangedryf word, gebruik te maak. Drukverhitte ontstekingstelsels gebruik die hitte in die lug wat opgewek word tydens die saampersingsproses om die brandstof te ontsteek wanneer dit ingespuit word.
| |||