Wysiging soos op 14:42, 8 Maart 2013 wysig Legobot (besprekings \| bydraes) 20 212 edits k Verplasing van 76 interwikiskakels wat op Wikidata beskikbaar is op d:q12861 ← Ouer wysiging		Wysiging soos op 19:48, 29 Junie 2015 wysig maak ongedaan Oesjaar (besprekings \| bydraes) Burokrate, Administrateurs 195 650 edits →‎Geskiedenis: Skakel Nuwer wysiging →
Lyn 17: [[Beeld:Antieke_kruithouer.png\|right\|thumb\|Buskruit, toe dit eers ontdek is, is tipies in die horings van diere gedra, vir veiligheid en gerief; dit is later ook in plat leertasse of bottels gedra. 'n Buitengewoon eienaardige voorbeeld van laasgenoemde uit die tyd van Koningin Elisabeth word hier getoon en is van ivoor gemaak in die vorm van 'n horing; die versierings daarop uitgekerf toon 'n gewapende man op 'n perd in 'n jaagtog. Die houer is aan die punt met 'n silwer tuit voorsien en is ongeveer agt duim lank.]] Buskruit is in [[Sjina]] in die 9de eeu uitgevind tydens die [[Tang -dinastie]] (618-907 n.C.). Die uitvinding is waarskynlik per ongeluk ontdek tydens [[alchemis]]tiese eksperimente. Die eerste opgetekende verwysings na buskruit verskyn in vroeë alchemiste se geskrifte as aanmanings om nie sekere materiale te meng nie. Dié mengsels het egter groot hoeveelhede onbrandbare materiale bevat. Teen die 11de eeu is daar begin om buskruit vir [[militêr]]e doeleindes in Sjina te gebruik in die vorm van vuurpyle en bomme wat met [[katapult]]e gewerp is. Die eerste verwysings na missiel werpende wapens verskyn in 1259 toe bamboesbuise gebruik is om gebakte klei projektiele na die vyand te vuur. Hierdie tipe wapen was meer van 'n lastigheid op die slagveld as wat dit 'n gevaar ingehou het. Die oudste metaalkanonne in Sjina dateer uit 1323. Dit wil voorkom asof die gebruik van buskruit vanuit Sjina na die res van die wêreld versprei het. Dit is deur die [[Mongole]] (1279-1368) teen die Russe gebruik en daar is van melding gemaak in 'n Europese manuskrip deur [[Roger Bacon]] in [[1248]]. Die eerste [[Europese]] verwysing na kanonne is 'n aantekening van kanonne wat vanuit [[Ghent]] in 1313 uitgevoer is. Teen die middel 14de eeu word daar baie melding gemaak van kanonne in Europa sowel as Sjina. Dit was egter die Europeërs wat besef het dat slegs drie van die bestanddele werklik nodig was vir 'n effektiewe buskruit en ook die belangrike rol wat [[kaliumnitraat]] (salpeter) daarin gespeel het. In Sjina sowel as Europa is die gebruik van buskruit in vuurwapens en kanonne vertraag omdat dit moeilik was om metaalbuise te vervaardig wat die ontbranding kon binnehou. Hierdie probleme kon gelei het tot die mite dat die Sjinese hulle uitvinding slegs gebruik het in die vervaardiging van [[vuurwerk]]e. Buskruit is egter gereeld in kanonne en vuurpyle tydens die Mongoolse invalle van die 13de en 14de eeue gebruik en was ook 'n kenmerk van latere oos-Asiese oorlogvoering. Die lae, dik stadsmure van [[Beijing]] (in 1406 begin) is byvoorbeeld spesifiek ontwerp om artillerie aanvalle te weerstaan en [[Ming dinastie]] (1368-1644) het die hoofstad van [[Nanjing]] na Beijing in 1412 geskuif juis omdat die heuwels rondom Nanjing goeie posisies vir die artillerie van aanvallers gebied het.

Buskruit: Verskil tussen weergawes