Afrikaans hoort by Nederlands: Verskil tussen weergawes

Twintig jaar na sy publikasie, op 05 Julie 2015<ref>[http://152.111.1.87/argief/berigte/rapport/2015/07/06/RW/4,5/afrikaanswasgrootfout_33_0_247755491.html Het Afrikaans bo Nederlands vir ons enige voordeel gebring?]</ref>, skryf Van Eeden aan die Briewekolom van Netwerk24. Hy lewer 'n opgesomde weergawe van sy werk.

'n Week later reageer [[Lina Spies]] hierop. Nederlands staan wel nou op die 8ste plek in Europa en sou die taalgemeenskap in Suid-Afrika waarskynlik veel sterker in die wêreld laat staan het. Sy glo egter dat "moedertaal" nie vereenselwig kan word met die gedagte om sowel 'n "hoë" variant as "lae" variant aan te leer nie. Dit beskou sy as 'n denkfout. Dit is wel die taal van die hart en die verstand, die taal waarin hy/sy spontaan voel en dink. (Hoewel in [[Sleeswyk-Holstein]] dit nie vreemd is om Deens as huistaal, Platduits as dorpstaal en Standaardduits op kantoor te praat nie. Net so is daar ook Limburgers wat Limburgs aan huis en in die onmiddellike omgewing praat, maar Standaardnederlands op skool leer en Standaardnederlands op die televisie hoor en Standaardnederlands nasionaal gebruik)<ref>Steyn, J.C. 1980. ''Tuiste in eie taal''. Kaapstad: Tafelberg-Uitgewers, bl. 17: ''Die derde teoretiese moontlikheid is dat albei taalgemeenskappe hul taal vir sowel hoë as lae funksies gebruik. Hierdie moontlikheid, wat eintlik die regverdigste is, bestaan feitlik nêrens nie. Die sprekers van taal X is maar altyd meer geneig om taal Y aan te leer as wat die sprekers van taal Y geneig is om taal X aan te leer. In die tweetalige Brussel leer die Vlaminge almal Frans, maar Franssprekendes leer nie almal Nederlands nie.'' <br/>

Die frappante verengelsing in Kaaps ten spyt, beskou Spies Afrikaans ook as die taal van die bruin sprekers: ''Wit Afrikaanses wat nie twee moedertaalvariante het nie, het geleer om Kaaps te waardeer as die eksklusiewe moedertaalvariant van hul bruin mede-Afrikaanses, oor die eiesoortige skoonheid en besondere uitdrukkingsvermoë daarvan as spreek- en skryftaal. Afrikaans is verryk deur die skrywers en digters vir wie dit die medium van hul kuns is soos onder andere die digter en dramaturg Adam Small. Die Suid-Afrikaanse Akademie het Small uiteindelik bekroon met die Hertzogprys vir sy dramaoeuvre, waaronder'' Kanna hy kô hystoe.

Laastens skryf Spies dat die band met Nederlands nie heeltemal deurgesny is nie. Die etimologiese navorsing maak steeds van Nederlandse werke gebruik en skrywers, soos [[Marlene van Niekerk]], voeg ook meer Nederlandse woorde in hul werke by (sodat die lesers meermaal die volksvreemde woorde sal gaan naslaan). Dan is daar ook vertalings wat uit Nederlands na Afrikaans gedoen word – wat wel 'n teken kan wees dat die passiewe kennis om Nederlands te praat nie voldoende is nie (wat noop dat 'n ander vreemde "inheemse taal" minstens passief moet ken om die taalaanleer te vergemaklik). Sy skryf ook dat Engels as lingua franca nie in Suid-Afrika sou nodig wees as die sprekers veeltalig was nie.<ref>[http://152.111.1.87/argief/berigte/rapport/2015/07/13/RW/8,9/spies_33_0_285061991.html Spies, L. 2015. Behoud van Nederlands was nie haalbaar in SA nie, maar band is nog nie deurgesny. ''Rapport Weekliks'' 13 Julie:8-9]</ref>