Johannes Calvyn: Verskil tussen weergawes

Content deleted Content added
k →‎Sien ook: Link FA is now handled by Wikidata, removed: {{Link FA|en}} (2) using AWB (10861)
Lyn 52:
Staat en kerk is geskei, ofskoon hulle ten voordeel van die volk moet saamwerk. Christelike magistrate moet seker maak dat die kerk sy opdrag in vryheid kan uitvoer. In uiterste gevalle moet die magistrate gevaarlike ketters verban of teregstel. Maar niemand kan gedwing word om hom tot die Protestantse geloof te bekeer nie.<ref>Jan Weerda: ''Calvin''. In: ''Evangelisches Soziallexikon'', kol. 212</ref><ref>Otto Weber: ''Calvin, Johannes''. In: ''Die Religion in Geschichte und Gegenwart''. Derde uitgawe, boekdeel I (1957), kol. 1598</ref>
 
Calvyn het landbou en tradisionele ambagte as gewone menslike aktiwiteite beskou. Ten opsigte van handel en finansies was hy meer liberaal ingesteld as [[Martin Luther]], alhoewel albei woekering skerp veroordeel het. Calvyn het nogtans die heffing van matige rente op lenings toegestaan. Soos die ander kerkhervormers het Calvyn werk as 'n middel beskou waardeur gelowiges hul waardering vir God se genade en hul verlossing deur Christus betoon en 'n diens vir hul bure verrig. Elkeen was verplig om te werk, terwyl bedelary veroordeel is.
 
Die gedagte dat ekonomiese sukses as 'n sigbare teken vir God se guns beskou kon word, het in Calvyn se denke slegs 'n ondergeskikte rol gespeel. Dit het eers in latere en meer gesekulariseerde vorme van Calvinisme tot die voorgrond getree om die vertrekpunt van Max Weber se teorie oor die opkoms van kapitalisme te word.