Sargon van Akkad: Verskil tussen weergawes

stigter van die Akkadiese Ryk
Content deleted Content added
Nuwe artikel
(Geen verskil)

Wysiging soos op 17:17, 11 Augustus 2015

Sargon van Akkad, ook bekend as Sargon die Grote (Akkadies: Šarru-kīnu, "die ware/wettige koning"),[1] was ’n Semitiese Akkadiese keiser wat bekend is vir sy verowering van die Sumeriese stadstaat Argon in die 24ste en 23ste eeu v.C. Hy was die stigter van die dinastie van Akkad en het in die tweede laaste kwart van die 3de millennium v.C. regeer.

Sargon van Akkad
Koning van Akkadië, Kisj, Lagasj, Umma en Uruk, opperheer van Sumer, Elam, Mari en Jarmut
Bronsborsbeeld van ’n Akkadiese koning, moontlik Sargon, Nineve, c. 23ste tot 22ste eeu v.C. Dit kan ook sy kleinseun Naram-Sin wees.
Dinastie Huis van Sargon
Bewind c. 23342279 v.C.
Volle naam Šarru-kin ("die ware/wettige koning")
Gebore Onbekende datum
Azupiranu
Gesterf 2279 v.C.
Akkad, Mesopotamië
Opvolger Rimush
Gade van Tashlultum
Kinders Enheduanna, Rimush, Manishtushu, Ibarum, Abaish-Takal

Volgens wigskrifbronne was hy die skinker van koning Ur-Zababa van Kisj. Hy het die koning volgens latere bronne vermoedelik vermoor en sy bewind oorgeneem voordat hy probeer het om die hele Mesopotamië te verower. Hy is aanvanklik "Sargon I" genoem, maar latere rekords het getoon daar was ook ’n Assiriese koning met die naam Sargon (na wie gewoonlik as Sargon I verwys word).[2]

Daar word geglo Sargon se ryk het groot dele van Mesopotamië ingesluit, onder meer dele van die hedendaagse Iran, Klein-Asië en Sirië. Sy hoofstad was die nuwe, maar tot nog toe onontdekte Akkad, wat hy volgens die Sumeriese Koningslys óf laat bou óf laat restoureer het.[3] Hy word soms beskou as die eerste persoon in die bekende geskiedenis wat ’n multi-etniese, sentraal regeerde ryk geskep het (hoewel dié eer ook die Sumeriese Lugal-anne-mundu of Lugal-Zage-Si kan toekom. Sy dinastie het Mesopotamië sowat een en ’n half eeu lank beheer.[4]

Verwysings

  1. Chavalas 2006
  2. Bromiley, Geoffrey (31 Desember 1996). The international standard Bible encyclopedia (Revised uitg.). William B Eerdmans. ISBN 978-0-8028-3784-4.
  3. Kramer 1963: 60–61
  4. Van de Mieroop 2006: 63