Kappadosië: Verskil tussen weergawes

Nadat [[Alexander die Grote]] ’n einde gebring het aan die Persiese Ryk, het hy die gebied deur een van sy militêre aanvoerders probeer regeer. Ariarathes, ’n Persiese aristokraat, het egter op die een of ander manier koning van die Kappadosiërs geword. [[Ariarathes I]] (332—322 v.C.) was ’n suksesvolle heerser en het die grense van die Koninkryk van Kappadosië tot by die [[Swartsee]] uitgebrei. Die koninkryk het in vrede geleef tot met die dood van Alexander. Die voormalige ryk is toe in baie dele verdeel en Kappadosië het in die mag van [[Eumenes]] beland. Ná sy dood het Ariarathes se seun sy erfenis teruggekry en dit nagelaat aan ’n lyn opvolgers waarvan die meeste dieselfde naam as die dinastie se stigter gehad het.

 

 

Die streek het ’n mate van onafhanklikheid behou tot in 17 n.C., toe dit eindelik ’n [[Romeinse Ryk|Romeinse]] provinsie geword het. ’n Groot deel daarvan was ’n streek van die [[Bisantynse Ryk]]. Kappadosië het verskeie ondergrondse stede, soos dié van [[Kaymakli]], waar vroeë Christene geskuil het voordat die [[Christendom]] ’n aanvaarde godsdiens geword het. Vir die res van die Bisantynse tydperk is hulle taamlik min geraak deur die konflikte in die gebied, maar dit was later ’n belangrike grenssone teen [[Moslem]]-aanvalle.