RMS Titanic: Verskil tussen weergawes
Content deleted Content added
k Wysigings deur 46.60.253.175 teruggerol na laaste weergawe deur Magioladitis |
No edit summary |
||
Lyn 1:
{{
:''Hierdie artikel handel oor die stoomskip. Vir die 1997-rolprent, sien [[Titanic (rolprent)]]. Sien [[Titanic (dubbelsinnig)]] vir ander gebruike van die term.''
[[Lêer:RMS Titanic 3.jpg|
[[Lêer:Scheepsmodel van de ‘Titanic’ (Glamour op de golven) 02.jpg|
[[Lêer:Scheepsmodel van de ‘Titanic’ (Glamour op de golven).jpg|
[[Lêer:Titanic survivors on the Carpathia, 1912.jpg|
Die '''RMS ''Titanic''''' was 'n passasierskip (deel van die [[RMS Olympic|Olympic]]-reeks) wat deur die [[Britse]] skeepsmaatskappy ''[[White Star Line]]'' besit is en op die ''[[Harland and Wolff]]''-skeepswerf in [[Belfast]] ([[Ierland]]) gebou is. Dit was die grootste passasierstoomskip ter wêreld ten tyde van sy tewaterlating. Die bouers van die skip het gehoop dat hy die transatlantiese skeepsvaartbedryf sou domineer. [[Edward Smith (seekaptein)|Edward Smith]] was die kaptein van die skip tydens die ramp.
▲[[Lêer:Scheepsmodel van de ‘Titanic’ (Glamour op de golven) 02.jpg|thumb|right|260px|Bakboordaansig van 'n skaalmodel van die RMS Titanic.]]
▲[[Lêer:Scheepsmodel van de ‘Titanic’ (Glamour op de golven).jpg|thumb|260px|Agterskip van die ''Titanic'' (skaalmodel).]]
▲[[Lêer:Titanic survivors on the Carpathia, 1912.jpg|thumb|regs|260px|Oorlewendes van die ''Titanic''-tragedie aan boord die RMS ''Carpathia''.]]
▲Die '''RMS ''Titanic''''' was 'n passasierskip (deel van die [[RMS Olympic|Olympic]]-reeks) wat deur die [[Britse]] skeepsmaatskappy ''[[White Star Line]]'' besit is en op die ''[[Harland and Wolff]]''-skeepswerf in [[Belfast]] ([[Ierland]]) gebou is. Dit was die grootste passasierstoomskip ter wêreld ten tyde van sy tewaterlating. Die bouers van die skip het gehoop dat hy die transatlantiese skeepsvaartbedryf sou domineer. [[Edward Smith (seekaptein)|Edward Smith]] was die kaptein van die skip tydens die ramp.
Op die aand van die 14de April 1912, tydens die skip se eerste vaart, het ''Titanic'' 'n [[ysberg]] getref en twee ure en veertig minute later, vroeg op 15 April 1912, gesink. As gevolg van die sinking het 1 517 mense hul lewe verloor, wat hierdie tragedie een van die ergste seevaartongelukke gedurende vredestyd maak. Die hoë sterftesyfer word gedeeltelik daaraan toegeskryf dat die skip — alhoewel dit aan die regulasies van daardie tyd voldoen het — nie genoeg reddingsbote gedra het om vir al die passasiers voorsiening te maak nie. Die skip het 'n totale reddingsbootkapasiteit van 1 178 mense gehad, alhoewel die skip 'n kapasiteit vir 3 547 gehad het en 2 223 ten tyde van die ongeluk vervoer het. 'n Disproporsionele aantal mans het gedurende die tragedie gesterf as gevolg van die vrouens-en-kinders-eerste-beleid wat met die vul van die reddingsbote gevolg is.
Van die mees gevorderde tegnologie van daardie tyd is in ''Titanic'' gebruik. Ná die sinking het min mense geglo die skip is eens as "onsinkbaar" beskryf.<ref name
Die beheptheid van die massamedia met ''Titanic'' se beroemde slagoffers, die legendes oor die tragedie, die daaropvolgende veranderinge in maritieme wetgewing, en die ontdekking van die skeepswrak dra by tot die voortdurende geïnteresseerdheid in die ''Titanic''.
== Konstruksie ==
[[Lêer:GSC4.jpg|
''Titanic'' was 'n ''White Star Line''-passasierskip en is in die ''Harland and Wolff''-skeepswerf in Belfast gebou. Dit is ontwerp om met die mededinger ''[[Cunard Line]]'' se [[Lusitania (skip), 1915|RMS Lusitania]] en RMS Mauretania te kompeteer. ''Titanic'', tesame met sy Olimpiese klas-susters, die RMS ''Olympic'' en die HMHS ''Britannic'' (wat eers ''Gigantic'' sou heet en in die nabye toekoms gebou sou word), is bedoel om die grootste en weelderigste skepe ooit te wees. Die ontwerpers was Lord William Pirrie,<ref>{{cite book |last=Moss |first=Michael S |title=Oxford Dictionary of National Biography |publisher=Oxford University Press |location=Oxford, England |date=2004 |chapter=William James Pirrie}}</ref> 'n direkteur van beide ''Harland and Wolff'' en ''White Star'', vlootargitek [[Thomas Andrews (skeepsbouer)|Thomas Andrews]], ''Harland and Wolff'' se konstruksiebestuurder en hoof van hul ontwerpafdeling,<ref>{{cite book |last=Bullock |first=Shan F. |title=Thomas Andrews, Shipbuilder |publisher=Maunsel and Co |location=Dublin |date=1912}}</ref> en Alexander Carlisle, die skeepwerf se hoof tekenaar en algemene bestuurder.<ref>{{cite journal |last=Jenkins |first=Stanley C. |date=1926-03-06 |title=Alexander Carlisle Obituary |journal=The Times |url=http://www.encyclopedia-titanica.org/alexander-carlisle-obituary.html |accessdate=2008-11-08}}</ref>
Carlisle se rol in hierdie projek was die ontwerp van die superstruktuur van hierdie skepe, spesifiek die implementering van 'n effektiewe reddingsboot-davitontwerp ('n ''davit'' is 'n meganisme om reddingsbote van 'n skip in die water te laat sak). Carlisle het die projek in 1910 verlaat, voordat die skepe te water gelaat is, en het 'n aandeelhouer in ''Welin Davit & Engineer Company Ltd'', 'n firma wat davits vervaardig, geword.
Die bou van die RMS ''Titanic'', wat deur die Amerikaner [[J.P. Morgan]] en sy ''International Mercantile Marine Co.'' befonds is, het op 31 Maart 1909 begin. ''Titanic'' se romp is op 31 Mei 1911 te water gelaat en die skip se afbou is op 31 Maart die volgende jaar voltooi. Die skip was 269,1 m lank en 28 m breed,<ref name="Times 19110527">{{cite journal|last=Staff|date=27 May 1911|title=The Olympic and Titanic|journal=The Times|location=London|issue=39596|page=4}}</ref> met 'n bruto registerton van 46 328 Britse ton<!-- Engels: long tons --> en 'n hoogte van die waterlyn tot die bootsdek van 18 m.
Die skip was uitgerus met twee suierkompressor vier-silinder, trippelekspansie, onderstebo stoommasjiene en een laedruk Parsons-stoomturbine, wat drie skroewe aangedryf het. Daar was 29 CV-ketels met 159 kooloonde wat 'n topsnelheid van 23 [[Knoop (snelheid)|knope]] (43 km·h<sup>-1</sup>) moontlik maak. Slegs drie van die vier 19 m skoorstene was funksioneel: die vierde, wat slegs vir ventilasiedoeleindes gedien het, is toegevoeg om die skip meer indrukwekkend te laat lyk. Die skip het 'n totale kapasiteit vir 3 547 passasiers en bemanning gehad.
=== Kenmerke ===
[[Lêer:Gym.jpg|
In die skip se tyd het dit alle mededingers in luuksheid en weelde oortref. Dit het 'n swembad, 'n gimnasium, 'n Turkse bad, biblioteke in beide die eerste en tweede klas en 'n pluimbalbaan gebied.<ref>{{cite web |title=RMS Titanic facts |url=http://www.titanic-nautical.com/titanic-facts.html}}</ref> Eerste klas algemene kamers is met versierde houtlambrisering, waardevolle meubels en ander versierings uitgevoer.<ref>{{cite web |title=Titanic:A voyage of discovery |url=http://www.euronet.nl/users/keesree/palace.htm}}</ref> Daarbenewens het die Café Parisien cuisine aan die eersteklaspassasiers gebied op 'n sonbeligte stoep met latwerkversieringe.<ref>{{cite web |title=Titanic-construction |url=http://www.titanicinbelfast.com/template.aspx?pid=248&area=1&parent=247}}</ref>
Line 37 ⟶ 34:
=== Reddingsbote ===
Tydens die ontwerpstadium het Carlisle voorgestel dat ''Titanic'' 'n nuwe, groter tipe davit gebruik wat die skip in staat sou stel om agt-en-veertig reddingsbote te dra; hierdie sou vir almal aan boord op die nag van die tragedie voorsiening kon maak, maar nie vir die skip se totale drakapasiteit van 3 547 passasiers nie. White Star Line het wel tot die groter davits toegestem, maar het besluit dat slegs sestien houtreddingsbote gedra sou word (sestien was die minimum wat deur die Board of Trade, op grond van ''Titanic'' se geskatte gewig, toegelaat is) wat vir slegs 52% van die mense aan boord voorsiening sou maak (die vier opvou-reddingsbote bygereken).
In daardie tyd het die Board of Trade se regulasies voorgestel dat Britse watertuie wat meer as 10 000 ton weeg, sestien reddingsbote met 'n kapasiteit van 160 m<sup>3</sup>, plus 'n kapasiteit in vlotte en dryfboeie vir 75% (of 50% in die geval van 'n watertuig met waterdigte skotte) van die kapasiteit van die reddingsbote, moes dra. White Star Line het dus meer reddingsbootkapasiteit verskaf as wat wetlik van hulle vereis was.<ref>Butler, p. 38</ref>
Die regulasies het geen bykomende voorsiening gemaak vir groter skepe sedert 1894 nie, toe die grootste passasierskip in aanbou, ''RMS Lucania'', nog 13 000 ton geweeg het. Sir Alfred Chalmers, mariene adviseur aan die Board of Trade van 1896 tot 1911, het die vraagstuk "van tyd tot tyd" beskou, maar dit "nie nodig geag om [die skaal] te vergroot nie" omdat hy gemeen het ervare skeepsbemanning sou onnodig skeepsvaarte moes onderneem vir geen ander rede as om reddingsbote te laat sak en te beman nie, en ook aangesien hy gemeen het dit te moeilik sou wees om meer as sestien reddingsbote te water te laat tydens 'n noodgeval.<ref>{{cite web |url=http://www.titanicinquiry.org/BOTInq/BOTReport/BOTRepBOT.php |title=Board of Trade's Administration |date=1912-07-30 |work=British Wreck Commissioner's Inquiry |accessdate=2008-11-09}}</ref>
Carlisle het in die amptelike ondersoek gesê dat hy die saak met White Star Line se Uitvoerende Beampte, J. Bruce Ismay, bespreek het, maar in sý weergawe het Ismay ontken dat hy ooit hiervan gehoor het en kon hy homself nie daaraan herinner dat daar enigsings sulke voorsienings gemaak is in die skeepsbeplanning wat hy ondersoek het nie.<ref name=TIPCarlisle>{{cite web |url=http://www.titanicinquiry.org/BOTInq/BOTInq20Carlisle01.php |title=Testimony of Alexander Carlisle |date=1912-07-30 |work=British Wreck Commissioner's Inquiry |accessdate=2008-11-08}}</ref><ref name=TIPIsmay>{{cite web |url=http://www.titanicinquiry.org/BOTInq/BOTInq16Ismay01.php |title=Testimony of J. Bruce Ismay |date=1912-07-30 |work=British Wreck Commissioner's Inquiry |accessdate=2008-11-08}}</ref>
Tien dae voor die eerste vaart het Axel Welin, die vervaardiger van ''Titanic'' se reddingsbootdavits, aangekondig dat sy masjinerie geïnstalleer is omdat die watertuig se eienaars bewus was van komende veranderinge in die amptelike regulasies, maar Harold Sanderson, adjunkpresident van die International Mercantile Marine en voormalige algemene bestuurder van die White Star Line, het ontken dat dít die bedoeling was.<ref>{{cite web |url=http://www.titanicinquiry.org/BOTInq/BOTInq18Sanderson01.php|title=Testimony of Harold A. Sanderson, recalled |date=1912-07-30 |work=British Wreck Commissioner's Inquiry |accessdate=2009-04-21}}</ref>
=== Vergelyking met die RMS ''Olympic'' ===
''Titanic'' se ontwerp het sterk ooreengekom met die voorkoms van die ouer susterskip, die [[RMS Olympic|RMS ''Olympic'']]. Alhoewel ''Titanic'' meer ruimte omsluit het en daarvoor 'n groter bruto registerton gehad het, was die romp amper dieselfde lengte as ''Olympic'' s'n. Daar was egter 'n paar verskille. Twee van die opmerklikste was dat die helfte van ''Titanic'' se voorste promenade A-Dek (onder die bootdek) teen buiteweer afgesluit was, en dat sy B-Dekkonfigurasie anders as dié van ''Olympic'' s'n was.
Met die konstruksie van ''Olympic'' het dit nie die ekwivalent van ''Titanic'' se Café Parisien gehad nie — hierdie kenmerk is eers in 1913 bygevoeg. Sommige foute wat op ''Olympic'' geïdentifiseer is, soos die kraak van die agterste uitsettingsvoeg, is op die ''Titanic'' gekorrigeer. Die glyligte wat natuurlike beligting op ''Titanic'' se A-Dek verskaf het, was rond, terwyl dit op ''Olympic'' ovaal was. ''Titanic'' se stuurhuis was nouer en langer as ''Olympic'' s'n.<ref>{{cite web|url=http://titanic-model.com/db/db-01/db_09.html |title=Titanic's Blueprints [Roy Mengot] db-09] |publisher=Titanic-model.com |date= |accessdate=2009-01-06}}</ref> Hierdie, en ander veranderinge, het ''Titanic'' 1 004 bruto registerton groter as ''Olympic'' gemaak en hom dus die grootste aktiewe skip in die wêreld tydens sy te waterlating in April 1912 gemaak het.
| |||