Aarde: Verskil tussen weergawes

Content deleted Content added
k Wysigings deur BDS2006 teruggerol na laaste weergawe deur Winstonza
No edit summary
Lyn 35:
| right_asc_north_pole =
| declination =
| albedo = 0,367<ref name="earth_fact_sheet" /><br />
| magnitude =
| angular_size =
Lyn 89:
Met die ingang van 2008 is waterdamp in die atmosfeer van slegs een ander planeet buite die Sonnestelsel bespeur, maar die planeet is 'n gasreus. Sien: {{cite journal
| author=Tinetti, G. ''et al.'' | title=Water vapour in the atmosphere of a transiting extrasolar planet
| journal=Nature | month=JulyJulie | year=2007 | volume=448
| pages=169–171 | url=http://www.nature.com/nature/journal/v448/n7150/abs/nature06002.html
| doi = 10.1038/nature06002 }}</ref> Die Aarde se binnekant is steeds aktief, met 'n dik en relatief soliede mantellaag, 'n vloeibare buitekern wat die magneetveld skep en 'n binnekern wat uit soliede yster bestaan.
Lyn 144:
| title=Pre-drift continental nuclei
| journal=Science | volume=164 |pages=1229–1242
| doi=10.1126/science.164.3885.1229 | pmid=17772560 | month=JunJunie | author=Hurley, Pm; Rand, Jr
| issue=3885 | issn=0036-8075 }}</ref> Volgens die tweede model het hulle 'n proses van uiters vinnige aanwassing vroeg in die Aarde se geskiedenis ondergaan<ref>{{cite journal
|last=Armstrong|first=R.L.|date=1968
Lyn 155:
| pages=19
}}</ref> gevolg deur 'n stabiele langtermyn kontinentale oppervlak.<ref>{{cite journal
| doi=10.1126/science.1117926 | year=2005 | month=DecemberDesember
| author=Harrison, T.; Blichert-Toft, J.; Müller, W.; Albarede, F.; Holden, P.; Mojzsis, S.
| title=Heterogeneous Hadean hafnium: evidence of continental crust at 4.4 to 4.5 ga.
Lyn 184:
| isbn=0-7167-3873-2 }}</ref> Hoogs energieke chemie het vermoedelik ongeveer 4&nbsp;miljard&nbsp;jaar gelede 'n selfrepliserende molekule geskep wat in die oseaan voorgekom het. Eenvoudige organiese stowwe het ontwikkel tot aminosure en nukleotides, wat later gegroei het tot [[proteïen]]e en [[RNS|ribonukleïensuur]], die boustowwe vir lewe. Daar word geglo die laaste gemeenskaplike voorouer van alle huidige lewensvorme het 'n halfmiljard jaar ná die eerste selfrepliserende molekule gelewe, ongeveer 3,4&nbsp;miljard jaar gelede.<ref>{{cite journal | last=Doolittle
| first=W. Ford | title=Uprooting the tree of life
| journal=Scientific American | month=FebruaryFebruarie
| year=2000 | volume=282 | issue=6 | pages=90–95
| doi=10.1038/nature03582 }}</ref>
Lyn 210:
Kleiner diertjies, soos die soogdiere (wat so groot soos [[skeerbekmuis]]e was), het ook die uitwissing oorleef en sonder die bedreiging van reusagtige karnivoriese reptiele het hulle die volgende 65&nbsp;miljoen jaar vinnig ontwikkel en gediversifiseer, totdat 'n aapagtige soogdier in Afrika 'n paar miljoen jaar gelede die vermoë ontwikkel het om regop te staan,<ref>{{cite journal | last = Gould | first = Stephan J.
| title=The Evolution of Life on Earth
| journal=Scientific American | month=OctoberOktober
| year=1994 | url=http://brembs.net/gould.html
| accessdate=2007-03-05 }}</ref><ref group=nota>Let daarop dat mense nie uit huidige ape ontwikkel het nie, maar dat ape en mense 50 miljoen jaar gelede 'n ''gemeenskaplike voorouer'' gehad het. Die mens en groot ape (orang-oetangs, gorillas en sjimpansees) se gemeenskaplike voorouer het ongeveer 5&nbsp;miljoen jaar gelede geleef.</ref> en daaruit het die mens ontwikkel. Deur die ontwikkeling van spraak, die ontdekking van landbou en die tem van diere kon die mens relatief vinnig oor die wêreld versprei en, ná die ontstaan van beskawings, binne 'n kort tyd 'n groot invloed op die biosfeer, hidrosfeer, atmosfeer en die landgebruik en indeling van die aardoppervlak uitoefen.