Ysbeer: Verskil tussen weergawes

Content deleted Content added
Alias (besprekings | bydraes)
k spelling
Alias (besprekings | bydraes)
k spelling
Lyn 77:
Ysbere is uitstekende swemmers en is al in die Arktiese water, 95 km van die land af opgemerk. In sommige gevalle spandeer hulle die helfte van hulle lewens op drywende ysskotse. Hulle 12 cm dik vetlaag bied hulle dryfvermoë asook beskerming teen die koue. Ysbere in die Arktiese omgewing is onlangs genoodsaak om verder as gewoonlik te swem op soek na prooi, as gevolg van die smelt van pakys. Daar is vier verdrinkings van ysbere op rekord vir 2005.<ref>[http://www.timesonline.co.uk/article0,,2087-1938132,00.html ''Polar bears drown as ice shelf melts''], deur Will Iredale. ''The Sunday Times'', 18 Desember, 2005. Laaste besoek 8 Maart 2007.</ref>
 
Ysbere is enorm groot, agressiefaggressief, nuuskierig en uiters gevaarlik vir mense. Wilde ysbere, in teenstelling met die meeste ander bere, is nie aan mense gewoond nie en sal enige lewende wese wat hulle teëkom as 'n potensiële prooi beskou. 'n Ysbeer moet nooit genader word nie; indien een in die onmiddellike nabyheid is, word daar aangeraai om stadig te voet terug te beweeg na 'n binnenshuise plek, of om met 'n voertuig weg te ry.
 
As gevolg van die menslike inbraak op hul habitat, het sommige ysbere, soos ander beerspesies, geleer om vullissakke te deursoek vir kos; die vullishoop in Churchill, Manitoba in Kanada is 'n gewilde aasplek vir ysbere, waar dit opgemerk is dat hulle onder andere smeerolie en motorolie eet.<ref>Ed Struzik. ''Nanook: In the tracks of the great wanderer'' (1987). ''Equinox'' 6 (1): 18-30.</ref>