Paul Nel: Verskil tussen weergawes

Hy het vroeg in sy lewe die roeping ontvang om predikant te word. Hy gaan studeer aan die [[Kweekskool]] op [[Stellenbosch]] en deurloop sy vierjarige studiekursus met welslae. Hy is op [[22 September]] [[1892]] gelegitimeer en vertrek na [[Masjonaland]]. Hier het hy net 'n jaar lank gewerk toe hy 'n beroep na [[NG gemeente Makwassie|Makwassie]] ontvang en aanneem. In dié gemeente staan hy net drie jaar toe hy 'n beroep na die [[NG gemeente Jeppestown]] in [[Johannesburg]] aanvaar. Dit was die gemeente, wat pas op [[8 Julie]] [[1897]] gestig is, maar sewe maande lank herderloos was, se derde beroep, wat die kerkraad op [[22 Desember]] [[1897]] uitgebring het. Ds. Nel en sy gesin het reeds op 17 Februarie in die Goudstad aangekom, maar sy plegtige bevestiging het eers 'n week later op Donderdag [[24 Februarie]] [[1898]] plaasgevind. Op daardie aand was die Presbiteriaanse kerkgebou van eerw. Douglas stampvol. Agt predikante was onder die skare van gemeentelede en belangstellendes. Ds. [[Abraham Kriel]], leraar van die [[NG gemeente Langlaagte]], het die diens gelei en ook die bevestiging waargeneem. Die bevestigingsrede is deur die bekende ds. H.S. Bosman van [[Pretoria]] uitgespreek na aanleiding van [[Brief aan die Romeine|Romeine]]. 12:6-8. Onmiddellik ná hierdie plegtigheid het ds. Nel die kansel bestyg en sy intreerede gelewer. Sy teks was die antwoord van Petrus aan die kreupelgebore man by die tempelpoort: "Silwer en goud het ek nie; maar wat ek het, dit gee ek vir jou: In die Naam van Jesus Christus, die Nasaréner, staan op en wandel ([[Handelinge]]. 3:6). Ds. Nel doen 'n beroep op die kerkraad en gemeente om hom deur die daad sowel as voorbidding te steun. Hy sluit af met die woorde: "Te veroordelen is duivelisch, te criticeeren is menschelijk; te onderteunen goddelijk." ('n Beskrywing van die plegtigheid het verskyn in ''De Vereeniging'', orgaan van die Transvaalse Kerk.)

Ds. Nel was een van die predikante wat hom in die [[Anglo-Boereoorlog]] by die vegtende burgers aangesluit het. Hy is gevange geneem by Elandslaagte, maar is kort daarna vrygelaat. Hy bly net tot 1907 in Jeppestown en vertrek daarna na die [[NG gemeente [[Ermelo]], waar hy bly tot en met sy emeritaat in 1934 en ook voorsitter van die Ring van Lydenburg was. Hy was skriba van die Transvaalse Sinode van 1904 tot 1912, assessor van 1919 tot 1923, questor van die Sinode van 1903 tot 1917 en van 1923 moderator, asook skriba van die Raad der Kerken (Federale Raad van NG Kerke) van 1907 tot 1909. Hy was een van die eerste pleitbesorgers vir die oprigting van die NG Kerk se Teologiese Fakulteit aan die [[Universiteit van Pretoria]] en dien later in die eerste Fakulteitskommissie.