Clive van Ryneveld: Verskil tussen weergawes

Content deleted Content added
Morne (besprekings | bydraes)
Morne (besprekings | bydraes)
Lyn 14:
Van Ryneveld het help bewys dat daar werklik ’n anti-apartheidsgemeenskap onder wit Suid-Afrikaners was, selfs al was dr. [[Hendrik Verwoerd|H.F. Verwoerd]] se [[Nasionale Party]] destyds ’n onstuitbare politieke mag.<ref> {{en}} [http://www.espncricinfo.com/magazine/content/story/539935.html Can bat, can bowl, can start political party], EspnCricInfo, 11 November 2011.</ref> Maar hy en sy medelede van die [[Progressiewe Party]] het toe nog ’n verlore stryd gestry. "Ons opvattings was destyds ongewoon vir wit Suid-Afrikaners. Hulle kon hulle net nie voorstel hoe al die swart en bruin mense aan ’n demokratiese proses sou kon deelneem nie. Wittes was, eerlik gesê, taamlik bang vir die gevolge daarvan as die swartes stemreg moes kry. Dit was buitengewoon en daar was ’n [[Liberale Party]] (voor die [[Progressiewe Party]] gestig is), maar dit het hoegenaamd geen verteenwoordiging in die politiek gehad nie."<ref> {{en}} [http://www.espncricinfo.com/magazine/content/story/539935.html Can bat, can bowl, can start political party], EspnCricInfo, 11 November 2011. URL besoek op 20 Oktober 2015.</ref>
 
Ongelukkig het Van Ryneveld se progressiewe opvattings tot sy politieke ondergang gelei. In die 1961-verkiesing, wat dr. Verwoerd vervroeg het deels om van die 11 Progge in die Volksraad ontslae te raak, het net [[Helen Suzman]] die paal gehaal. In sy ou setel, Oos-Londen-Noord, kry Van Ryneveld 2 519 stemme vergeleke met die A.N. Field van die VP se 6 158, nadat Van Ryneveld in 1958 as VP-kandidaat met ’n meerderheid van 6 126 gewen het, oftewel 79,7 persent van die stemme op hom verenig het teenoor R.L. de Lange van die NP se 19,8 persent. Tog het Van Ryneveld in sy tydjie in die Volksraad talle sleutelgebeure beleef, onder meer die referendum oor republiekwording, die inperking van die [[African National Congress]] en die [[Pan AfricanAfricanist Congress]] en die Britse eerste minister [[Harold Macmillan]] se Winde van Verandering-toespraak.
 
"Daar het destyds ’n paar interessante dinge gebeur, maar ek kon regtig nie finansieel bekostig om weer te staan nie. Die parlementêre salaris was ''peanuts]]; ’n mens kon nie daarvan lewe nie. En dit was onmoontlik om terselfdertyd ’n regspraktyk aan die gang te probeer hou. Daar was in geval jare lank nie veel ruimte vir Progressiewes nie. Eers na omtrent 13 jaar het nog ’n Prog die Volksraad gehaal. Ons het [[Helen Suzman]] gehelp en ’n bietjie navorsing buite die parlement gedoen. Sy was uitstekend."<ref> {{en}} [http://www.espncricinfo.com/magazine/content/story/539935.html Can bat, can bowl, can start political party], EspnCricInfo, 11 November 2011. URL besoek op 20 Oktober 2015.</ref>