Weerlig: Verskil tussen weergawes

Content deleted Content added
Opruim
Morne (besprekings | bydraes)
No edit summary
Lyn 12:
Franklin kry gewoonlik erkenning vir die eksperimente omdat hy die eerste was om dit voor te stel. Franklin het terwyl hy nog gewag het op die voltooiing van die toring die idee gekry om 'n vlieënde voorwerp soos 'n [[vlieër]] te gebruik. Tydens die volgende [[donderstorm]], in Junie 1752, het hy die vlieër gevlieg saam met sy seun as sy assistent. Aan die onderpunt van die tou het hy 'n sleutel vasgemaak. Na 'n ruk het hy opgelet dat die los vesels op die tou na buite uitgestrek het. Toe hy sy hand naby aan die sleutel bring het 'n vonk oor die gaping tussen die sleutel en sy hand gespring. Die reën wat geval het, het die tou natgemaak en dit geleidend gemaak.
 
Franklin noem egter duidelik in sy outobiografie (geskryf tussen 1771–1788 en gepubliseer in 1790) dat hy die eksperimente eers na die eksperimente in Frankryk uitgevoer het, wat sonder sy medewete weke voor sy eie eksperimente plaasgevind het.
 
SoosNamate die nuus van die eksperimente en die besonderhede daarvan versprei het, is vele pogings aangewend om dit te herhaal. Die eksperimente was egter almal baie gevaarlik en het dikwels noodlottige gevolge gehad. Die bekendste sterfgeval van 'n Franklin nabootster was dié van Professor [[Georg Richmann]] van [[Sint Petersburg]] in [[Rusland]]. Hy het 'n soortgelyke opstelling as Franklin gebou en was teenwoordig by 'n vergadering van die Akademie vir Wetenskap toe hy die [[donder]] hoor. Hy het hom huis toe gehaas saam met sy kunstenaar om die gebeurtenis vas te lê. Terwyl die eksperiment aan die gang was het 'n groot [[balweerlig]] ontstaan en hom teen die kop getref. Sy skoene is oopgeskeur en dele van sy klere geskroei. Die kunstenaar is katswink geslaan en die deurraam is gekloof en die deur self was van sy skarniere afgeruk.
 
== Moderne navorsing ==