Pion (deeltjie): Verskil tussen weergawes

’n '''Pion''' of '''π-meson''' is ’n subatomiese [[Deeltjiefisika|deeltjie]]. Hule is [[meson]]e en dus [[hadron]]e. Hulle bestaan uit twee [[kwark]]e en is dus ’n [[boson]]. Hulle kom in drie weergawes voor: +, - en ongelaai.

 

Die drie pione word onderskei deur hul [[elektriese lading]]. Daar is ook ’n klein verskil in [[massa]], maar in alle ander opsigte is hulle gelyk. Die neutrale pion '''π⁰''' het die laagste massa, 134,9766 ± 0,0006 MeV/c², terwyl die positief gelaaide pion '''π⁺''' en die negatiewe pion '''π^–''' swaarder is: 139,57018 ± 0,00035 MeV/c². Die massa lê dus tussen dié van ’n [[lepton]] (soos die [[elektron]] van 0,5 MeV/c²) en dié van ’n [[barion]] (soos die [[neutron]] van 940 MeV/c²). Dit is waar die naam "meson" vandaan kom vir hierdie soort deeltjies: van die [[Grieks]] vir "middel". Die pione is die ligste mesone.

 

Die pion het ’n [[spin (fisika)|spin]] van 0 en is dus ’n boson. Dit bestaan nie lank nie: die vervaltyd van π⁺ en π^– is (2,6033 ± 0,0005) × 10^–8 sekonde, terwyl π⁰ al ná gemiddeld (8,4 ± 0,6) × 10^–17 sekonde verval. Die gelaaide pione val in 99,99% van gevalle uiteen in ’n (anti-)[[muon]] en ’n (anti-)[[muon-neutrino]]. Die neutrale pione val in 98,8% van gevalle uiteen in twee [[foton]]e en in byna alle ander gevalle as ’n [[elektron]], ’n [[positron]] en ’n foton.

 

Die pion is in 1935 voorspel deur [[Hideki Yukawa]] as die oordraer van die [[sterk wisselwerking]]. Die gelaaide pione is in 1947 in eksperimente aangetoon deur [[Cecil Powell]]. Drie jaar later is ook die neutrale pion waargeneem.

 

* [[Standaardmodel]]

 

{{deeltjie}}