Suiker: Verskil tussen weergawes

Content deleted Content added
Lyn 16:
suikerkristalle aanvanklik net in apteke verkrygbaar was. Klein hoeveelhede suiker is as 'n geneesmiddel beskou, tog het die meeste geneeskundiges beweer dat suiker 'n verhoogde bloeddruk sou kon veroorsaak.
 
'n Plaaslike suikernywerheid het in Europa eers tydens die [[Napoleoniese oorloëOorloë]] van die vroeë 19de eeu ontstaan, toe die Engelse blokkade die Europese vasteland van suikerrietinvoere afgesny het. Die Duitser Andreas Sigismund Marggraf ([[1709]]-[[1782]]) het reeds in [[1747]] voorgestel om [[suikerbeet]] as 'n basis vir die suikerproduksie te ontwikkel. Die eerste suikerfabriek is egter eers in [[1801]] deur een van sy skoliere, Franz Karl Achard ([[1753]]-[[1821]]), op die Oos-Duitse landgoed Cunern (tans Konory in [[Pole]]) geopen. In [[1809]] het Achard sy wetenskaplike studie oor die suikervervaardiging, ''Die europäische Zuckerfabrikation aus Runckelrüben'', gepubliseer.
 
Die ontwikkeling van die Europese suikernywerheid was 'n buitengewone prestasie, aangesien die vervaardigingsproses hoogs ingewikkeld was. Terwyl in die geval van suikerriet net die stele uitgepers moet word, vereis [[suikerbeet]] 'n meerfasige verwerking. Dit word eers skoongemaak en daarna in klein stukkies gesny. Die suiker word deur middel van industriële ekstraksie vervaardig en bestaan aanvanklik - net soos sy eweknie wat van suikerriet gemaak word - uit 'n swartblou stroop. 'n Aantal prosesse soos karbonasie en filtrasie is noodsaaklik voordat die suiker, wat nog steeds uit 'n stroperige massa bestaan, reg is om van sekere kieme voorsien te word wat 'n kristalliseringsproses aan die gang sit. Sedert die 19de eeu is die verwerkingsproses steeds verbeter. Terwyl in [[1869]] nog meer as twaalf kilogram suikerbeet vir een kilogram suiker benodig is, bevat die suikerbeetstroop tans meer as twintig persent suiker.